21. My Lips

We liepen door de donkere straten van Forks.
Carlisle wist alles van mij, behalve een ding...
dat ik enorm verlangde naar mensenbloed...
ik was niet trots op mezelf dat ik dit zo graag wou.
Het was moeilijk om me in te houden.
Ik stopte bij een steegje.
'Wat is er' zei Carlisle bezorgd en kwam naast me staan kijkend in de richting van het steegje.
Hij probeerde te zien wat ik zag.
Mensen.
Hij probeerde te ruiken wat ik rook.
Bloed.
Er waren mensen aan het vechten.
'ik ga wel even kijken wat er aan de hand is' zei ik en zette een stap richting het vechtende groepje.
Carlisle probeerde me tegen te houden maar zijn reactie kwam te laat.
Ik was al halverwege het steegje.
Ik keek over mijn schouder maar de dokter zette geen stap dichter en leek geduldig te wachten net aan de rand met de schaduw.
Ik liep verder en zag 4 jongens ruzie maken.
'Wat is er aan de hand?' vroeg ik terwijl ik zelfverzekerd op het groepje afstapte.
'Die twee zijn gewoon zat' antwoordde een lange jongen, hij had donker haar.
'Ahzo' zei ik.
De geur van het bloed prikelde mijn neus.
Heerlijk.
Ik ging dichter bij de jongen staan.
Mijn lippen kwamen dichter tegen zijn oren.
Ik fluisterde 'Weet je waar ik zin in heb'
Ik zag hem glimlachen op een vieze manier.
Ik kreeg kippenvel van die gast maar ik moest bloed hebben.
Mijn lippen gingen richting zijn nek.
Dan ging alles zo snel.
Ik voelde hoe hij tegenspartelde hoe zijn vrienden hem wouden wegtrekken en dan uiteindelijk hulpeloos wegvluchtten.
Het bloed voelde geweldig aan.
De warmte op mijn tong en in mijn keel.
Ik voelde hoe zijn hartslag verminderde en uiteindelijk stopte.
Bij die laatste slag liet ik hem op de grond vallen en voelde ik hoe 2 ogen mij aankeken.
Ik draaide me om en zag daar Carlisle staan. Hij zag nog bleeker dan hij was, als dat kan tenminste .
'Waarom?' vroeg hij zacht.
'Het spijt me' zei ik liep naar hem toe.
Hij stond aan de grond genageld.
Met bloed aan mijn lippen en tong kuste ik hem.
Eerst wist hij niet goed hoe te reageren tot hij die heerlijke smaak van mensenbloed op zijn tong kreeg.
Ik keek in zijn ogen en de Carlisle die we kenden was er niet meer...


Het spijt me dat het weer zolang duurde maar ik was ziek deze week dus kon ik niet veel doen.
maar hier is hij
veel leesplezier
<3