Chapter O.25

Het feest is bijna afgelopen, en een aantal leerlingen lopen gezellig napratend naar hun common room. Van Severus is nog steeds geen spoor te bekenenen. Ik zie dat Harry aan komt lopen, van de richting waar ui Severus is verdwenen, hij heeft een beduusde uitdrukking op zijn gezicht. "Gaat het wel Harry?" Hij kijkt me geschrokken aan. "J-Ja Professor. Heb jij toevallig Ron of Hermoine gezien? Ik wijs vaag in de richting waar Hermoine verdwenen is, en richt me weer op de gang. Na een paar minuten komt Malfoy in zicht, gevolgd door Severus. Ik voel een schok in mijn maag. Wat was er toch in godsnaam aan de hand? En dan nog eens de uitdrukking op Malfoys gezicht. Doodsangst. Pure Doodsangst. Van Severus zijn gezicht valt weinig af te lezen, zoals altijd. "Waar hebben jullie het over gehad?" Zeg ik tegen Severus als hij naast me staat. "Niet te nieuwsgierig alsjeblieft, ik vertel het nog wel." Gromd hij. Zijn goede humeur van net is helemaal verdwenen, en verdrietig kijk ik hem aan. Hij is weer in de verbitterde man veranderd, zijn kant waar ik stiekem wel een beetje bang voor ben.


Als alle leerlingen de grote zaal uit zijn, en hun afdelingshoofden hun common room checken, ruim ik met de overige leraren de zaal op. Het is enorme bende maar met magie is het zo gedaan. We praten met zijn alle nog een beetje na, en de afdelingshoofden komen binnen gelopen. Severus loopt helemaal achteraan samen met Dumbledore. Hij kijkt strak voor zich uit met een ontevreden trek rond zijn mond, terwijl Dumbledore hem streng aankijkt. Ik snap niet hoe het schoolhoofd zoiets van Severus kan verwachten. Ik denk dat Severus stiekem heel veel om Dumbledore geeft. Ik raak uit mijn overpeinzing omdat het schoolhoofd naast me komt zitten. Het is vreemd om te weten dat hij het eind van het jaar niet meer zal halen, zeker nu hij naast me zit en iedereen met twinkelende ogen aankijkt. Een verdrietig gevoel overvalt me. Hogwarts zal veranderen als Dumbledore er niet meer is.