Thuis

Ik liep naar binnen maar er was niemand thuis. Ik nam een stylo en een blaadje en begon te schrijven.
Lieve Lou,
Ik wou naar hier komen, maar je was er niet.
Ik zal altijd aan jou en onze momenten samen blijven denken. Ik blijf van je houden. Maar ik kan het niet aan om gewone vrienden te zijn. Ik mis je!
xxx Jess
En ik legde er een foto naast van ons samen.
Ik ging terug naar buiten en stapte in de taxi. Ik gaf het adres waar mijn moeder woonde en we vertrokken. Na een half uurtje rijden kwam ik aan. Er was niemand thuis en ik schreef een briefje.
Mama, ik ben thuis. Ik leg je alles nog wel uit. Laat me aub gerust. Ik ben boven xJessica.
Ik legde het op de keukentafel en liep naar boven. Ik liet me op bed vallen en dacht aan alle super momenten samen met Louis.
Ik begon te wenen.
Ik liep naar de badkamer. Toen ik in de spiegel keek zag ik de ketting die ik van Louis had gekregen. Ik hield ze aan maar begon nog meer te wenen.
Ik ging terug op bed liggen en nam zijn gsm.
Ik had 6 gemiste oproepen van Harry, 5 van Niall, 5 van Liam en 4 van Zayn.
Harry had ook iets ingesproken:
'Jess, waar ben je? Je bent al vertrokken uit het ziekenhuis. Ik ben ongerust. Laat me iets weten.' zei hij
Ik stuurde hem een bericht:
Niet ongerust zijn, ik ben veilig. Ik kan het gewoon niet meer aan. Ik mis Lou zo hard en jullie ook. Geef me alstublieft een beetje tijd. Ik mis jullie, en ik hou van jullie. xxx
Ik kreeg onmiddelijk een bericht terug.
'Ok, wij zijn er voor je. En wij houden ook van jou.' schreef hij.
De hele middag bleef ik in bed liggen. Ik kon Louis gewoon niet uit mijn hoofd zetten.
Ik hoorde dat mijn moeder binnenkwam en niet veel later stond ze aan mijn bed.
'Jessica?' vroeg ze.
Ik snoof mijn neus op en veegde mijn tranen weg.
'Ja.' zei ik.
'Wat is er gebeurdt? vroeg ze.
Ik stapte uit bed en begon haar te knuffelen en ook te wenen.
'Wat is dat?' vroeg ze terwijl ze mijn arm pakte die in het gips zat.
We gingen samen op bed zitten.
'We wouden dus vertrekken naar Australië, en ik ben in elkaar geslaan. Ik heb 3 dagen in het ziekenhuis gelegen en Louis wil vrienden blijven omdat hij niet wil dat het erger wordt.' zei ik.
'En wat had je allemaal?' vroeg ze.
'Een lichte hersenschudding, gebroken hand en ben genaaid boven mijn wenkbrauw.' zei ik.
'Louis heeft het gewoon moeilijk. Dat is zo plots gebeurdt. Het komt allemaal goed.' zei ze.
'Ik hoop het. Ik mis hem zo mama.' zei ik en begon te wenen.
Opeens ging de bel van de voordeur.
'Ik ga wel kijken.' zei mijn mama.