Chapter O.17

Ik gaap en kijk op de klok hoelaat het is. Drie uur al... " Ik denk dat ik ga. Ik moet ook nog even slapen.." mompel ik geeuwend tegen Severus. Hij grinnikd. "Volgens mij kun je niet meer lopen, halverwege val je toch in slaap." Verontwaardigd kijj ik hem aan, maar ik weet dat hij gelijk heeft. Ik zucht en sluit mijn ogen. Na een paar seconden voel ik Severus zijn armen om me heen, en wordt ik voorzichtig opgetild. Ik merk hoe hij de deur opent, en de kou van de kerkers laat me huiveren. Na een paar minuten zijn we bij mijn vertrekken aangekomen. Hij fluisterd een spreuk en ik hoor het slot open klikken.
Voorzichtig legt hij me op bed beer, en gooit de dekens over me heen. Als mijn hoofd het kussen raakt val ik weg in een droomloze slaap.

De volgende morgen schiet ik overeind. Shit het is tien uur, ik heb de eerste les al gemist. Zuchtend gris ik wat kleren bij elkaar, make up sla ik over alleen wat foundation voor onder mijn ogen. Dan haast ik me naar het lokaal.

Als ik binnen kom staart de hele klas me verbaasd aan. "Slaap tekort professor?" Grinnikd Malfoy brutaal, en ik werp hem een dodelijke blik toe. "Sorry" mompel ik tegen Severus, en ik onderdruk een geeuw. "Maakt niet uit." Fluisterd hij terug, en hij vervolgd zijn les.