Wat is er in hemelsnaam met me aan de hand?!

Dean’s P.O.V

Ik kijk naar haar en meteen voelt mijn keel kurkdroog aan. Het is me nog nooit echt opgevallen dat haar ogen heldergroen zijn, tot nu toe. Nu ze zo dichtbij is valt het me op dat er vaag een spoor van oranje in haar groene te zien is. Of komt dat nou gewoon door de gloed van het vuur? Ik lijk zowat in haar ogen te verdrinken en schrik dan ook door het geluid van een of ander dier. Geen idee met wat ik moet zeggen, krabbel ik onhandig overeind en zie haar ook langzaam overeind komen. Man, wat is er toch met me aan de hand? Winchesters horen niet van zoiets te schrikken. Net op dat moment zie ik een schaduw overvliegen en is er een geritsel van bladeren te horen. Mokkend kijk ik naar de plaats waar het geritsel nog vaag na te horen is. Het was maar een uil, niet iets om van te schrikken. Trouwens, ik schrok helemaal niet! Nee, het was gewoon …. Ik was oplettend voor een of ander gevaar. Ja, dat is het en.. en gevaar ligt altijd op de loer! yeah right Zonder iets te zeggen loop ik weer naar het vuur toe en ga op een van de boomstammen zitten. Zuchtend haal ik mijn hand voor de zoveelste keer deze avond door mijn haar. Man, ik heb echt een biertje nodig. Ik hoor wat voetstappen naast me maar kijk niet op en doe net of ik in gedachten verzonken ben. Eigenlijk ben ik dat ook. Ik staar in het vuur. Shit, ik zou nu alles doen voor een goed bed en een douche. Hoelang is het wel niet geleden sinds de laatste keer in een motel? Terwijl ik probeer uit te rekenen hoeveel dagen ik nu al zonder dak boven m’n hoofd zit kom ik steeds weer op een irritant stemmetje in m’n hoofd uit. ‘Waarom praat je niet met haar?, ze zit daar maar en je lijkt wel een of andere lul om haar zo te negeren!' .Ik maak een *hmpf* geluid en kijk de andere kant op zodat ik nog net een klein dier in de struiken zie weg schieten. ‘Wat is er Dean? bang om met haar te praten? Laat eens zien dat je geen zak bent en praat met haar!’,zegt de stem die steeds driftiger lijkt te reageren op mijn protesten. Ik kijk naar beneden, naar mijn handen. Mijn zicht is wazig en mijn handen zijn kleverig. Net op dat moment word alles weer helder. Snel schud ik mijn hoofd in ongeloof. Als ik daardoor alleen nog maar meer hoofdpijn van krijg, probeer ik recht voor me uit te kijken. Mia blijkt recht voor me te zitten maar ze is onbewust van alles om haar heen. Zoals ze er nu bij zit, haar knieën opgetrokken alsof ze een klein kind is. Zo…onschuldig. Ik zucht en haal mijn hand verward door mijn haar. Wat is er toch met me aan de hand? Ik merk dat mijn handen beginnen te trillen en ik begon heviger te ademen. Mijn zicht word opeens weer waziger en ik begin kleine lichtvonkjes te zien. Uit reflex probeer ik op te staan maar als ik dat doe kost het me nogal moeite. Waarschijnlijk sta ik nu rechtop. Iets wat ik niet zeker weet aangezien ik nog steeds niks zie. Mijn hoofd bonkt, het zweet breekt me uit, mijn handen voelen klam en ze trillen als een gek. Wat is er godverdomme aan de hand. Als ik zo op haar neer kijk lijkt ze nog kleiner. Het ziet er nogal raar uit en ik sta daar maar, naar haar te staren. Uiteindelijk kan ik de hitte niet meer uitstaan.




‘Dean……

Dean wat doe je?’

‘He gaat alles wel goed?’

Dean? …… DEAN!!!

..........


En dan word alles zwart.