Things will never be the same again... { Cristiano Ronaldo And Fernando Torres } --> 9

Wanneer de match begint zie je dat die jongen, die aan de tafel langs jullie zat, bij Real speelt. Gedurende de match kom je er achter dat hij er niet alleen goed uit ziet, maar ook goed kan spelen, hij zorgt dat Real met 1-0 voor komt te staan. Fernando bewijst dat hij de trofee van topscoorder wel verdiende, door nog een goal te maken bij het naderen van het einde van de match. Alle spelers van Liverpool vliegen op hem af. Hij doet een kushandje naar jou, de gek dat hij is. Niet veel later fluit de scheidsrechter af. De vriendin van Fábio kijkt jou aan “ Weet je zeker dat jullie niets hebben?”. “Ja dat vraag ik mij ook af”, Joyce kijkt je wantrouwig aan. Je schrikt van haar reactie, je merkt dat jullie dringend moeten praten, je wilt jullie vriendschap niet verliezen. Je wacht tot jullie nog alleen op de tribune zitten. “Joyce ben je soms verliefd op Fernando?”. “Hoe kom je daarbij, Ik ben niet zoals één van die huppeltrutten op school!”. “Ja sorry ,maar….”. “Ik wil verdomme gewoon dat je eerlijk tegen mij bent, is dat soms teveel gevraagd, je ziet me toch als je beste vriendin, toch?!”. “Ja tuurlijk en ik spreek ook de waarheid tegen jou, echt waar meis, ik zal het zo duidelijk maken voor jou, samen met Fernando”. En samen lopen jullie naar de kantine, daar gaan jullie aan een tafeltje en wachten op Fernando. “Wat willen jullie drinken?”. Jullie zeggen dat tegen Fernando en hij gaat het halen. Je kijkt Joyce aan “Anders moet je het hem gewoon zelf vragen”. “Oke is goed”. Wanneer hij naast jou is gaan zitten, zie je dat Joyce hem twijfelend aankijkt. “Fernando…uhm… jij en… jij en *jij* zijn geen koppel?”. “Hoe kom je daarbij, ze is mijn liefste schat”, hij grijnst en legt een arm over je schouder. “Verdomme Fernando! Effe serieus ja, Joyce twijfelt of ik haar de waarheid vertel over ons, ik ben haar beste vriendin!”. Hij kijkt je geschrokken aan en neemt rap zijn arm weg en hij kijkt dan Joyce aan. “Waarom denk je eigenlijk dat wij iets hebben ennuh we hebben niets voor de duidelijkheid, dat van daarnet was maar om te grappen”. “Nou, gewoon, je noemt haar Darling, daarnet dat kushandje na die goal, die reactie van daarnet, je gaf haar een klopje op haar kont, jullie zijn zo close, dat het niet meer normaal is voor gewoon een vriendschap…”. Je ziet dat Joyce steeds roder wordt bij elk woord dat ze zegt.