(no subject)

Rooz

Op het belsingaal verscheen ik in de toiletten met Ines naast me.”Hallo Ines, heb je cupcakes?” “Godverdomme Rooz, je liet me schrikken! Ben je weer zo laat opgestaan dat je magie moest gebruiken om optijd te komen?” Ines was geschrokken toen ik ineens naast haar stond. Ik lachte. “Sorry Inesje, maar ik ben 5 minuten geleden opgestaan en had geen tijd voor cupcakes mee te nemen...” oké dat was niet waar, maar ik had gewoon zin in cupcakes en tante Agata had er geen... “Dus heb je cupcakes Ines?” Ze haalde twee cupcakes uit haar boekentas en hield ze voor mijn neus. Ik gritste ze uit haar handen. “Nu moeten we echt naar de les Rooz.” Shit. Ik had echt geen zin in wiskunde.
“Kinderen vandaag gaan we de vierkantsworteltrekking nader bekijken!” zei Mvr. Doom. Laten we eens lachen... met een vingerknip verscheen een viekantenwortel boven vet hoofd van Mvr. Doom. De halve klas lachte behalve. “Waarom lachen jullie?” riep Mvr. Doom door de klas. “Mevrouw, er hangt een wortel in de vorm van een vierkant boven uw hoofd!” riep Teresa terug. Mevrouw Dooms gezicht liep rood aan. Ze gritste de wortel weg en smeet hem in de vuilbak. “Wie heeft dit gedaan?” zei ze met een hoog stemmetje. “Hoe durft iemand mij zo te beledigen?” Denis, de bad-boy van de klas grijnsde naar me en stak zijn hand op. “Jij Denis? Dan mag je naar de directeur!” “Neen mevrouw hij was het niet. Ik was het!” Denis was een van de weinige die ik graag mocht. Ik wou niet dat hij problemen krijg door mij. Hij keek naar mij en zei tegen de juf “Neen ik was het!” “Als jullie het alletwee waren ga dan maar samen!” riep ze naar ons.
Bij de directeur werden we aan het werk gezet. We moesten allerlei klusjes doen. Net toen we bij de krantenwinkel van de school stonden om daar onze straf uit te voeren voor die dag draaide Denis zich naar mij om. “Waarom zei je dat jij het was? Als je niets had gezegt was je nu niet gestraft.” Hij keek me aan met een blik in zijn ogen die ik nog niet had gezien. Een blik die zijn gevoelens blootlegde en wat ik zag beviel me. “Denis jij bent een van de weinige die ik mag. Samen met Ines ben jij degene die ik niet kan laten straffen zonder reden.” “Je kent me niet eens Rooz. Ik ben niet wie dat je denkt dat ik ben.” Ik begon te lachen. Als hij wist wie IK was DAN zou hij het niet voor me opnemen! “Waarom lach je zo Rooz?” “Wel...” begon ik nog steets lachend “als JIJ zou weten wie IK was.. dan zou je nu ver weg van mij zijn!” Denis keek me met niet-begrijpende ogen aan. ‘Huh?”