Hoofdstuk 6

Ik snapte niets van de prinses, behalve dat ze oogverblindend mooi was, en dat zij degene was die me deze straf had aangedaan. Ik was op dit moment bezig met het uitmesten van de koninklijke stallen. Ik voelde me echt vreselijk vernederd, het was wel beter dan worden vermoord, al had ik dat stiekem nog liever gehad. Ik snapte niet waarom de prinses ervoor gezorgd had dat ik juist hier mocht werken. Ze bleef er maar over door zeuren dat ze me het beste in de stallen konden neerzetten. Het was beter dan de was doen, of de persoonlijke begeleider van de Koningin worden. Ik mocht de Koningin echt niet, ik vond ze een vreselijk mens, en wat ze zei tegen de prinses.. Ik kreeg haast medelijden met haar. Ik kon maar geen haat-gevoelens kweken voor de prinses, waarschijnlijk omdat ze het mooiste meisje was wie ik ooit had gezien. Eigenlijk had ik best geluk dat ik juist in de stallen mocht werken, ik had hier volgens mij redelijk veel vrijheid, en ik mocht zelf voor Quintis zorgen. Ik liep even naar zijn stal en aaide hem even. 'We komen hier wel uit..' fluisterde ik in zijn oor. Ik wilde hier heel graag ontsnappen. Ik stak even mijn mes, die ik altijd bij me had wat dieper in mijn laars zodat het niemand hier zou opvallen dat ik altijd een wapen bij me had. 'Guen, zadel jij Pearl even op?' hoorde ik een stem roepen. Ik keek op, en zag dat Edward, degene die de baas was hier in de stallen keek me aan, en wees naar rechts. Ik zuchtte en liep de stal van Quintis uit, op weg naar dat Pearl paard. Al snel merkte ik dat Pearl niet een gewoon paard was, maar het paard was van de prinses, dat zag ik omdat de naam van het paard, en de naam van de eigenaar op een bordje stonden gekrast.

Pearl
Eigendom van Prinses Jeanne Blackrose

Ik wist nu meteen hoe de prinses heette. Ik streek even over mijn uniform, wat ik net had gekregen omdat die blauwe kleren echt niet ermee door konden aan het koninklijke hof. Nu droeg ik zoals de rest van het leden van het hof kleding die gekleurd waren in het rood en zwart. Juist de kleuren die ik niet bij mezelf vond staan. Ik opende de staldeur, en haalde ergens een borsteltje vandaan en begon Pearl te borstelen. Pearl, een merrie was een heel mooi paard met een razend goede conditie, dat merkte ik zo wel. 'Guen, schiet wel een beetje op..' mompelde Edward opeens. 'Waarom?' vroeg ik zonder op te kijken. Ik was zojuist bezig met het uitkrabben van zijn hoeven. 'De prinses komt over ongeveer 10 minuten hier, om een stukje op Pearl te gaan rijden..' antwoordde Edward.