Hoofdstuk 150: epiloog

5 jaar later:
'MAAAAAM' hoor je marly roepen en staat op. 'wat is er?' roep je naar boven, de meisjes zijn samen met Yasmine boven aan het spelen 'kom eens kijken' roept Marly 'mijn mama ook' roep Yasmine. keeve komt in het weekend nog wel veel zodat de meiden kunnen spelen en jullie kunnen praten omdat Xavier sinds kort ook in het weekend werkt. je loopt naar boven en doet de deur open, de kamer is helemaal donker en een van de meiden doet het licht aan 'we houden een modeshow' roept lilly die ondanks haar blindheid de jurk die Yasmine aan heeft dicht doet. jij en Keeve gaan zitten en kijken hoe de meiden hun verkleedspullen showen, ze stoppen direct als de voordeur open gaat en rennen naar beneden. je kan nog net lilly pakken en haar naar beneden tillen 'papa' roept ze en ze rennen richting Xavier 'ben je vroeg' zeg je 'ik mocht eerder weg lacht hij en tilt lilly en marly op 'papa we houden een modeshow wil je kijken' vraagt lilly 'hoe kan ik nu nee zeggen tegen zulke lieve gezichten' lacht hij 'ik zet wel wat koffie' zeg je en loopt naar de keuken. je hoort de muziek die ze boven draaien helemaal. je lacht en neemt de spullen mee naar boven, je lacht als ze Xavier ook mee proberen te laten doen. 'nee ik blijf wel naar jullie kijken' lacht hij 'en nu als laatste lilly in haar prinsessen jurk' gilt Marly, af en toe denk je dat ze ADHD heeft zo druk als ze is. je geeft een kopje aan Keeve en Xavier en klapt in je handen. als de muziek stopt gaan ze met z'n drieen buigen. 'wauw wat waren jullie mooi zeg' zegt Keeve waarbij Yasmine op schoot klimt. jij pakt Marly en Lilly loopt voorzichtig richting Xavier 'zullen we beneden wat eten' zeg je en de meisjes roepen instemmend. je loopt lachend weer naar beneden en pakt wat drinken voor ze en zet het op de koffietafel. je zet een glimlach op als je ze zo ziet spelen, Xavier slaat zijn arm om je heen. je bent gelukkiger dan je je ooit had kunnen voorstellen.