Hoofdstuk 148

elise's pov
je bent de volgende morgen als eerste opgestaan en over Xavier heen geklommen zonder hem wakker te maken. je hebt voorzichtig de laatste spullen ingepakt en je omgekleed. je telefoon trilt in je zak en bekijkt het berichtje "hoi sorry als je nog ligt te slapen maar hoe laat zijn jullie hier op het vliegveld? gr Jordan" "hoi geeft niet ik was al wakker en we gaan over 3 uur hier weg dus ik ga de rest wakker maken" je stopt je telefoon terug in je zak en pakt je fluitje met een toeter er bij en gaat in de gang staan. je drukt op de toeter en blaast tegelijkertijd op het fluitje. binnen een minuut staan alle deuren open en is iedereen zich aan het aankleden. 'zo das ook weer gedaan' zeg je tegen jezelf en loopt je kamer weer in 'hey elise heb je mark gezien?' vraagt Nathan die bij de deur staat. je zucht en loopt marks kamer in, hij is de enige die nog ligt te slapen. je zucht en haalt de toeter en het fluitje weer tevoorschijn. als je het nog een keer doet, schikt hij wakker en valt uit het bed. 'zal ik deze aan zijn moeder geven kan hij een keer op tijd op school zijn? opstaan jij we vertrekken over een paar uur' zeg je en loopt weer weg. als iedereen aan het ontbijt zit kijken ze je boos aan, je zet een pesterige lach op en geeft de tweeling te eten. 'nerveus?' vraag je aan Nathan die met Lilly in zijn handen zit. hij knikt 'snap het wel' zeg je en hij kijkt je verbaast aan 'jij hebt het erger jij hebt er twee' zegt hij 'ja maar ik wist dat het zou gebeuren jij niet' leg je uit ' daar heb je gelijk in' je bent nog niet klaar 'maar het is ook zo dat het gebeurde toen jij hier zat en....''stop maar met praten want je vrolijkt me niet erg op' onderbreekt hij je 'hoi' zegt Xavier die er bij komt zitten 'ja vrolijk jij Nathan eens op' zeg je en hij kijkt je aan met een wtf is going on here? blik aan. 'nathan is nerveus over je weet wel' zeg je omdat niet iedereen het weet. 'daar ben ik niet goed in dus ik pas' zegt hij 'nou veel erger als haar kan het niet worden' zegt Nathan en kijkt hem beledigd aan 'ik probeerde tenminste nog iets' mopper je en de twee jongens beginnen je uittelachen. je steekt beledigd je tong uit, legt Marly in de maxicosi bij je voeten en pakt lilly over. je kijkt naar de twee en bedenkt over hoe dat nu moet als je weer in japan bent. 'hallo aarde aan elise' hoor je zeggen en kijkt naast je. 'ja?' zeg je en kijkt omhoog 'wanneer vertrekken we eigenlijk' vraagt David 'o ja'zeg je, geeft lilly aan Xavier. 'even luisteren we vertrekken over een half uur dus de mensen die klaar zijn moeten hun tassen buiten neer zetten' zeg je en klimt van tafel af. 'ik ga mijn spullen pakken, ik neem die van jou ook gelijk mee' zegt Xavier en hij loopt naar boven. als iedereen klaar staat worden de spullen in de auto gegooid en gaan jullie richting het vliegveld.

Nathan's pov
je word steeds nerveuzer naarmate jullie steeds dichter bij huis komen, jullie zijn nu op het vliegveld en zijn door de douane heen. je loopt achter de rest aan naar de wachtruimte, 'waar hangt Hurley nu weer uit' hoor je Todd zuchten 'die staat daar' zegt Caleb en trekt hurley mee. 'kom op er gebeurd niets' zucht elise. jullie worden een half uurtje later opgeroepen om naar het vliegtuig te gaan en stappen in. je gaat ergens bij het raam zitten, het duurt even maar jullie stijgen op. je schrikt op als je voelt dat er iets op je schoot word gezet 'je nichtje wilde ja aandacht' lach elise en je kijkt naar Marly die met een grote lach op je schoot zit. door die lach zet je er zelf ook een op 'waar is lilly' vraag je 'die zit hurley te troosten' lacht ze en je kijkt over je stoel heen naar hurley 'kijk maar uit voor je het weet krijg je haar niet meer terug' lach je 'eeh je wilt niet weten wat ik dan doe' zegt ze 'waar is Xavier' vraag je 'o die zit nog daar' zegt ze. je concentreert je weer op marly die nogsteeds aan het lachen is 'je doet het geweldig met haar weetje ze is helemaal fan van je' zegt ze tegen je 'vind je?' zeg je en lacht naar marly waardoor ze nog harder moet lachen. 'zie je' lacht elise 'dames en heren we gaan landen, zet uw stoelen recht en doe uw gordels om' word er omgeroepen en elise haalt Lilly terug van hurley. je wilt Marly ook weer geven maar elise gebaart dat je haar bij je mag houden. de landing word ingezet en als jullie zijn geland verbaast het je eigenlijk dat hurley niet zo naar buiten rent. na dat iedereen is uitgestapt halen jullie da bagage. als je je tassen hebt ga je bij de deur staan omdat het je te druk word bij de band. het duurt een tijdje totdat iedereen zijn bagage heeft en jullie lopen jullie naar de ontvangst hal waar jullie al worden op gewacht.