Hoofdstuk 3

Het was morgen, het was een vrijdag. Ik opende mijn ogen en keek even naar het plafond. Dit ging een dag vol eenzaamheid worden, ik ging rechtovereind zitten en bekeek even mijn kamer. Die er zoals altijd precies hetzelfde bij stond. Ik besloot om te kijken of mijn vader of een bediende mijn kamer toch niet open had gemaakt, want er waren momenten dat ze me gewoon eruit lieten. Ik gooide mijn benen over de bed-reling en sprong uit bed. Ik rende bijna op de deur af en liet mijn hand op de klink rusten, en drukte hem zachtjes naar beneden met weinig verwachtingen. Ik keek even op toen ik de deur open maakte, en besefte dat de deur open was gemaakt. Ik kon mezelf beter eerst aankleden en opmaken, voordat ik naar beneden ging om te ontbijten, want nu kon ik beneden eten. Ik wilde de deur dicht doen, maar er klemde iets. Ik bukte even, en haalde een rode envelop onder de deur uit en sloot de deur. Ik ging weer recht staan en bekeek de envelop. Mijn naam stond erop in mijn moeders handschrift. Ik voelde me opeens heel zwak worden, wat zou de rede zijn dat ze me niet persoonlijk wilde zeggen waarom ze me uit de toren liet gaan. Ik opende de rode envelop en haalde er een zwart velletje papier eruit. Met een wit potlood stond er geschreven;

Lieve Jeanne,
Vannacht is er wat gebeurd in Blackrose, we verwachten van je dat je komt ontbijten met ons, in de koninklijke eetzaal. Trek je beste kleren aan, en dof je goed op alsjeblieft, je zult spoedig merken waarom.

Veel kusjes van mama

Ik zuchtte toen ik de brief helemaal had gelezen, en voelde walging voor mijn moeder opkomen. Ik haatte haar zo, en zij mij, dus waarom slijmde ze zo? Er moest vast iets geweldigs zijn gebeurd wilde ze me hieruit halen.. Ik gooide de brief op mijn bed en opende mijn kast en haalde er een rood jurkje uit, met een mooi stofje en een rok tot op de knie. Ik combineerde het met een zwarte panty en de hakken die mijn moeder mooi bij me vond staan, en die ik zelf vreselijk vond lopen. Ik trok mijn kleren aan, en keek even in de spiegel. Ik was niet beter gewend dan rood en zwart te dragen. Ik begon mijn haren te borstelen en maakte maakte er een knotje van. Vervolgens begon ik mezelf op te maken, volgens de wijze die ik elke dag toepaste, alleen trok ik mijn lijntje eyeliner iets door zodat ik wat meer op mijn moeder leek, en nam een iets donkerder kleur lipstick, die mijn moeder ook heel erg mooi vond altijd. Ik keek even in de spiegel, ik leek weer op die make-up pop, precies zoals mijn moeder prachtig vond. Ik haalde een flesje parfum uit een kastje, die ik alleen opdeed bij speciale gelegenheden, en naar rozen rook. Ik spoot een beetje in mijn hals en op mijn polsen. Ik deed als laatste mijn zwarte pumps aan en opende uiteindelijk de deur en begon met de afdaling van mijn toren. Ik baande me een weg door het kasteel, op weg naar de koninklijke eetzaal, waar ik zou moeten ontbijten. Ik vond met wat moeite de deur naar de eetzaal en klopte er drie keer op, en opende deze uiteindelijk.