Chapter O.O2

De eerste zonnestralen piepen door mijn gordijnen en schijnen op mijn gezicht. Vermoeid knipper ik met mijn ogen. Mijn klok geeft aan dat het bijna zes uur is. Ik weet dat ik niet meer zal kunnen slapen, en ik wil ook niet graag terug naar mijn droomwereld, waar ik me moet overgeven aan nachtmerries. Ik sla mijn benen over de rand van het bed, en mijn tenen raken de koude stenen vloer wat me rillingen bezorgd. Ik trippel snel naar de badkamer en stap vlug onder de douche. Ik laat de stralen mijn huid verwarmen en het spoelt de laatste herinneringen van mijn nachtmerrie weg. Als mijn huid helemaal rood is aangelopen besluit ik er maar eens onder vandaan te komen. Ik wikkel me in mijn handdoek, die heerlijk zacht aanvoelt op mijn huid, en loop naar de inloopkast waar mijn kleren al netjes opgehangen zijn door de huiselfen. Ik laat mijn vingers over verschillende stoffen glijden, en pak er vervolgens een van mijn favoriete setjes tussen uit. Ik pak mijn lievelings hakken en doe een klein laagje make-up op. Ik verlaat mijn kamer met een vrolijk gevoel en loop genietend door de uitgestorven gangen van Hogwarts. Het is nu inmiddels zeven uur en ik vraag me af of er al ontbijt is. Met een knorrende maag loop ik richting The Great Hall en ik zie dat Minerva en Slughorn al aanwezig zijn. "Ah Juffrouw MCkibben!" Zegt Slughorn hartelijk. Ik zie dat Minerva haar lippen tot een dunne streep samentrekt. Die twee hebben elkaar nooit gemogen. " Goedemorgen Slughorn" Zeg ik vriendelijk. Hij glimlacht breed en gebaard dat ik naast hem moet komen zitten. " Hoe is het met je jongedame?" Slughorn kijkt me vragend aan. "Met mij gaat het prima Proffesor, en met u?" "Met mij ook meissie met mij ook. Wat leuk dat je hier les komt geven, maar ik moet U wel waarschuwen voor Professor Snape. Hij is altijd nogal humeurig." Ik denk aan de man met de zwarte ogen die ik zo prachtig vind. Ik knik naar Slughorn. " Mijn beste Slughorn." Zegt Minerva. " Ik vind uitermate onbeschoft van U om zo over Severus te praten. Het is tenslotte Uw collega en je hebt hem te respecteren zoals hij is. " Slughorn mompelt opgelaten, knikt nog een keer naar mij en verlaat de great hall. Ik zit een beetje voor me uit te staren. "Eet toch wat" Zegt Minerva tegen me, en ze schuift een schaal broodjes naar me toe die er overheerlijk uitzien. Ik neem er een een knabbel er wat aan. " Slughorn heeft misschien wel gelijk Kristen, maar Severus heeft zo zijn eigen manieren. Je went eraan." Ik glimlach naar Minerva. Zo streng, maar met veel respect voor de mede mens. " Het komt wel goed." Zeg ik. Ze knikt. Ik sta op, en loop in gedachten verzonken de great hall uit. Beide docenten hebben me veel stof tot nadenken gegeven.