Over mij

Een hoofdstukje om jullie even wat kennis met mij te laten maken, haha!

Ik ben Lenneke, 16 jaar. Ik kom uit Spijkenisse, dat is een half uurtje van Rotterdam af. Mijn hobbies zijn dansen, dat doe ik al ruim 10 jaar, en schrijven, ook dat doe ik al redelijk lang. In beiden hobbies heb ik goed gemerkt dat ik mijn emoties kwijt kan, iets wat voor mij redelijk belangrijk is.

Nu dan, iets gevoeligere onderwerpen.
Ik woon bij mijn moeder en mijn stiefvader. Mijn echte vader woont op ruim 10 minuten fietsen bij mijn moeder vandaan, en ik heb gelukkig nog erg goed contact met hem. Ik heb een jonger broertje, Hugo. Hij is momenteel 13 jaar oud, maar word op 5 oktober 14. We schelen dus 2 jaar, haha! Ik heb 2 honden, Nora en Frida, van wie ik zielsveel houd.
De thuissituatie is niet altijd ideaal. Er zijn ontzettend veel ruzie's voorgevallen thuis, waarbij 1 keer de politie is betrokken. Op dit moment gaat het goed thuis, mijn ouders, broertje, en ik gaan goed met elkaar om, en er zijn alleen nog wat woordenwisselingen.

Echter, ik zie mijn ouders alleen in de weekeinden. Dit is dus zo omdat ik opgenomen ben op de Viersprong, in Halsteren. Dit is waarschijnlijk een van de weinige keren dat ik dit woord ga gebruiken, omdat ik redelijk bezorgd ben dat dit iets overtreed als het gaat om privacy. Op internet heb ik al meerdere forums gelezen over de kliniek, dus het zal allemaal wel meevallen. In het volgende hoofdstuk wil ik jullie graag iets uitleggen over de normen en waarden van de kliniek, dus de regels en de therapiën.
De reden dat ik opgenomen ben, is omdat ik na ruim 4 jaar hulp zoeken, niet langer alleen uit mijn problematiek lijk te komen. Mijn problematiek is de overhand gaan nemen op mijn dagelijks leven.
Ik heb momenteel de diagnose(s) ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, sociale angststoornis, en depressie(ve stoornis).
De manier waarop deze stoornissen bij mij tot uiting komen, is dat ik door mijn sociale angststoornis erg bang ben voor de mening van anderen. Ik wil aardig gevonden worden, en ben continu bang dat mensen mij slecht beoordelen. Dan gaat het vooral om mijn uiterlijk. Dus hoe ik eruit zie, hoe ik overkom, en mijn stemgebruik. Hierdoor ben ik verschrikkelijk onzeker geraakt, en kan ik niet meer positief naar mijzelf kijken. Dit gaat dus gecombineerd met mijn persoonlijkheidsstoornis totaal de verkeerde kant op. Door mijn "stoornis" (Bah, wat heb ik toch een hekel aan dat woord gekregen...) durfde ik niet meer naar buiten, omdat overal mensen waren die me beoordeelden. Ook op school durfde ik niets meer, ik durfde niet meer mee te doen in de lessen, mijn hand niet op te steken, geen presentaties meer te geven, en de pauzes waren voor mij ook zenuwslopend, vooral als mijn vriendinnen ziek waren.
Door mijn depressie kan ik eigenlijk niets meer positief zien. Ik vind mezelf niet mooi, mijn persoonlijkheid niet mooi, de wereld niet mooi en ik weet niet meer wat ik aanmoet met mijn leven. Ik weet niet meer wie ik ben, en waar ik precies van houd. Dit zijn dus dingen die ik opnieuw zal moeten uitvinden. Ook voel ik me vaak somber, wat bij mij vooral uitmondt in agressieve uitbarstingen, vooral thuis.

Heb ik genoeg verteld, haha?