Hoofdstuk 145:

Elise's pov
met de tweeling op je buik zit je te kijken hoe iedereen naar hun positie loopt. het fluitsignaal gaat en little gigant begint met de bal. je kijkt naar hun spelpatroon maar het is te rommelig om te ontdekken, de jongens daar in tegen geven alles maar of dat een goed idee is weet je niet. het duurt niet lang of Japen is in bezit van de bal en rennen naar voren. van de rommelige speelmanier van Little Gigant trekken ze zich niets aan, ineens heb je door wat ze van plan zijn. je baalt nu wel een beetje, je pakt je telefoon en stuurt een berichtje naar een van de meiden. je richt je aandacht weer op het scherm. er word wat naar de jongens geseind door de meiden maar niet iedereen lijkt te luisteren. Axel is de eerste die probeert te scoren maar de keeper houd hem nog zonder een hissatsu tegen. daarna proberen Xavier, Austin en Axel het met grand fire. je kijkt op als de de hissatsu van de keeper ziet 'God hand x' roept hij en stopt het schot met gemak. je wist dat ze wat van plan waren. nu krijg je een idee, je pakt weer je telefoon en zegt iets dat ze moeten doen in de tweede helft want nu heeft het toch geen zin meer, nog maar een minuut. je legt voorzichtig de tweeling zo op de bank neer dat ze niet kunnen vallen en zet het geluid van de tv uit. je pakt je telefoon van de bank en loopt de keuken in. je wilt net bellen als jij word gebeld, je neemt op en gaat op je lip zitten bijten.

Xavier's pov
je hebt elise maar gebeld direct nadat je bij de bank stond. 'hoi' hoor je aan de andere kant 'hoi hoe gaat het daar' vraag je direct 'het gaat hier prima' lacht ze 'Xavier?' vraagt ze 'ja'' ik had een rede dat ik je niet liet helpen met de tweeling' zegt ze 'hoezo?' 'nou je moest je focussen op het kampioenschap en de trainingen en alles' zegt ze 'ik had toch ook na de trainingen en zo kunnen helpen' vraag je 'ja maar..''nee geen maar ik ga je helpen, niet nu natuurlijk maar als we, aah je snapt me'zeg je geïrriteerd. 'ja ik snap je'lacht ze 'gelukkig'lach je 'hey Xavier vangen' hoor je mark roepen. je vangt het flesje behendig met een hand 'is het erg als ik weer ga?' vraagt ze 'ja' zeg je lachend 'mooi de tweeling wil aandacht' lacht ze 'doei love you' 'love you' zeg je en ze hangt op, je bent blij dat ze eindelijk een keer eerlijk is. 'en heeft ze met je gepraat over waarom ze je niet helpen' vraagt Loretta. je knikt 'ja eindelijk' zeg je opgelucht.