The Story Of Moon deel 11

Moon deel 11

Daar kwam het, uit de bosjes met een sierlijke beweging. Het was een spierwitte vrouw, met lange bruine haren. Ze had een lang broek aan en een groenvestje over haar bekraste roze coltrui. "Hallo Aron, wie heb je nou voor me meegenomen" zei ze op speelse toon. "Teresa, je bent misschien wel een kennis van mijn familie, maar haar krijg je niet. " riep hij uit woede. " Tuttuttut, Aron, ik wil dit meisje helemaal niet, maar het idee dat je een jong weerwolfje voor me hebt meegenomen" terwijl ze dat zij was ze langzamerhand dichterbij mij gekomen. "Blijf van der af Teresa." riep Aron bijna uit. "Is goed hoor, Aron liefje. " bij het laatste woord aaide ze over mijn kin. Ik weet niet wat het was, maar al vanaf het moment dat Teresa uit de bosjes stapte, mocht ik haar al niet. En ze stonk verschikkelijk. Op het moment dat ze me aaide. Begon ik weer hevig te trillen, net als die avond op het strand. Voor ik het wist was ik weer veranderd, en had haar hoofd tussen mijn grote kaken gepakt. Ik had haar niet er sterk vast, maar ik had de dreiging om haar hoofd af te bijten. "Moon, kom hierheen." riep hij en wees met zijn vinger naar de grond. Ik liep gehoorzaam naar de plek, en ging zitten. "Aron, ik vervloek je, ik pak je nog wel. " riep ze met een vals lachje en rende weg. Aron bukte zich naar me toe, en aaide me over mijn hoofd. "Moon, waarom moest je dit doen?" ik kon natuurlijk niet antwoorden, want ik was nog een wolf. Hij verstond me niet, ik probeerde woorden uit te brengen, maar er kwam geen mensen taal uit, maar een grommend geblaf. "Rustig maar" zei hij glimlachend en aaide weer over mijn hoofd. Het begon te duizelen, en ik zag dat de bomen die eerst recht op stonden, langzaam naar rechts vielen, ' wat raar ' dacht ik nog bij mezelf, op dat moment besefte ik, dat ik weer aan het flauwvallen was. Dus terug naar mijn eigen lichaam, op dat moment werd alles zwart.

Toen ik wakker werd, door het brandende gevoel van de zon op mijn gezicht, opende mijn wazige ogen zich wijder en begonnen te wennen aan het licht. "Hallo Moon. " hoorde ik de fluwele stem weer zingend in mijn oor. Ik keek op. "Haii, waar ben ik?" "Op het strand, ik heb je hierheen gedragen, we liegen hier al een uurtje of 2. " ik grinnikte, mijn ogen werden weer zo helder als normaal, en toen zag ik iets prachtigs, de huid van Aron, glom als duizende diamanten, dansend in de zonnestralen van de zon. Ik glimlachte weer. "Wat?" vroeg hij op speelse toon. "Je bent prachtig" bekende ik en gaf hem een zoen. Hij sloeg zijn arm om me heen en zo zaten we een tijdje. "We moeten naar huis, denk ik" zei ik, en stond op. "Ja, ik denk het ook" hij volgde me, en pakte mijn hand. Zo liepen we naar mijn huis, hij zette me af bij de deur. "Ik hou van je" zei hij, met een liefdevolle blik in zijn ogen. "Ik ook van jou" zei ik, en omhelsde hem. Ik pakte snel het mobieltje uit mijn zak, en maakte een foto van zijn gezicht. "He, wat doe je" "Ik maak een foto van je, die kan ik in mijn dagboek plakken. " "Oke, maar als je maar geen snorretjes tekent" grapte hij. Ik glimlachte en omhelsde hem nog een keer, ik fluisterde in zijn oor ; "I never wanna lose you" . Toen ik dat had gezegt werd zijn greep harder, zodat ik het gevoel had dat hij me nooit meer los wilde laten. "I feel the same" fluisterde hij terug. Ik gaf hem nog een zoen, en liep naar binnen, sloot de deur achter me, en plofte op de keukenstoel. "He lieverd. Hoe was het met Aron? " " Goed hoor. " Mijn moeder kwam al met het avond eten aanzetten, en dekte de tafel. We zaten een tijdje stil te eten. "Lieverd, is alles wel goed met je?"" Ja, ik voel me goed. " mijn moeder gaf me een spiegeltje uit haar handtas. "Tjees, ik zie er wel heel beroerd uit." " Ga dan maar vroeg naar bed" " Zal ik doen" ik sprintte weer de trap op. Ik was allang niet meer op MSN geweest, dus dat werd maar weer eens tijd. Ik zette de computer aan , en wachte tot ik bij mijn homepage was. Terwijl ik wachtte tekende ik hartjes rond de naam van mijn grote liefde.
Ah, mijn computer was klaar.

Moon heeft zich aangemeld.

- ik keek even in mijn lijst wie er allemaal online waren, ik zag dat een nieuw iemand me had toegevoegd. Sky. Ik bedacht bij mezelf wie dat zou kunnen zijn. Ohja dat meisje die ik tegen kwam, toen ik aan het huilen was bij de speeltuin. Ik accepteerde.

Moon ; Haaay!
Sky : Heee.
Sky : Heb je me eindelijk toegevoegd !
Moon : Ja, ik ben al een tijdje niet meer op MSN geweest .
Sky : Oh geeft niet joh, wil je me al vertellen wat er was die dag of niet?
Moon : Nee liever niet, het klinkt nogal dom. Misschien een keertje afspreken?
Sky : Ja, is goed! Deze zaterdag?
Moon : Ja is goed! Afgesproken, maar ik ga slapen, bye bye
Sky : daaag.

Moon heeft zich uitgelogd.

Ik knipte mijn monitor uit en deed mijn pyama aan. Ik pakte mijn dagboek, want ik had er allang niet meer ingeschreven, toen ik er doorheen bladerde, kwam ik erachter dat ik er al lang niet meer in had geschreven, dat werd dus een paar bladzijdes.

Hee dagboek.

Sorry dat ik al zolang niet heb geschreven, maar had het nogal druk. Ik heb heel veel te vertellen, ik ben er namelijk laatst achter gekomen, dat ik niet zomaar een meisje ben, maar een witte weerwolf. Ik schrok me natuurlijk helemaal dood. Ik ben al twee keer getransformeerd, en ik begin er al aan te wennen, ookal is het wel een heel raar gevoel. Mijn vriendje is een vampier, wat ik ook niet gedacht zou hebben. Maar hij accepteerde wat ik was, en ik deed hetzelfde bij hem. Al die vreemde dingen die eerder gebeurden, hebben nu eindelijk een veklaring. Dat was dus alles wat ik zag, en wat er gebeurde. Ik kreeg koorts, bij woede tril ik, rode maan. Mijn vriendje is extreem koud, heeft kleurende ogen, een perfect gezicht. Ik zou nooit kunnen raden dat dit de oorzaak was van al die rare dingen, eerlijk gezegt ben ik erachter gekomen, door mijn Oma. Want mijn Oma is paranormaal, en zij zei het dus al. Ik geloofde haar niet, maar ik wist dat mijn oma nooit zou liegen. Ik ga slapen, klaar voor de volgende dag, die waarschijnlijk net zo onverwacht aflopen als de rest van mij dagen. xx