Hoofdstuk 11

Ik voelden mij echt goed in Percy's armen het gevoel dat hij mij wilt beschermen is echt zo zalig.
Toen we elkaar los lieten lachten wij alle bij naar elkaar en liepen weer verder.
" We zijn er" zei ik
We liepen naar binnen en Mevr Everdeen stond in de keuken ze keek nieuwsgierig naar ons Prim zat op tafel en sprong er af toen ze mij zag.
" Mady lieve hemel wat is er met jou gebeurt?" vroeg Prim
" Ik heb een aanval van een panter gehad en Percy heeft hem verzorgd" zei ik
Mevr Everdeen liep naar mij toe en onderzocht mijn wond.
" Niet slecht jongen man je zou een goede dokter zijn " zei Mevr Everdeen
" Ik wil namelijk ook dokter worden " zei Percy
" Echt ? ik kan namelijk wel een helper gebruiken die er iets van weet zou je dat willen doen?" vroeg Mevr Everdeen
" Dat wil ik heel graag wanneer kan ik beginnen?" Vroeg Percy
" Morgen als je kan ?" Vroeg Mevr Everdeen
" Bedankt Mevr Flixsen" zei Percy
Mevr Everdeen keek naar mij " Het is Everdeen" zei Mevr Everdeen
Hij weet natuurlijk niet dat ik geen familie meer heb ik neem het hem ook niet kwalijk.
" Wil je blijven eten Percy ?" vroeg ik
" Als dat goed is voor Mevr Everdeen?" Vroeg hij
Mevr Everdeen knikten en ging door met het eten Prim lachten naar mij een deed teken dat ik mee moest komen.
" Percy ik ben zo terug ga maar in de zetel zitten" zei ik tegen Percy
Ik liep Prim achterna tot in de slaapkamer en ze ging rustig op het bed zitten.
" Wel Mady hoe heb je die jongen leren kennen ? en is dat al je vriendje jullie zijn zo schattig samen" zei Prim met lachje.
"Nee hij is mijn vriendje niet en ik heb hem leren kennen ik was aan het vluchten voor de panter en ik ben tegen hem aan gelopen en hij stelde voor dat hij mijn wond zou verzorgen en dat was het zo een beetje" zei ik
"Ja ja ik geloof je maar ik denk dat het meer wordt tussen jullie " zei Prim
"Hoezo ?" vroeg ik
" De manier hoe hij naar je kijkt is zo schattig en overtuigen " zei Prim lachend
Ik voel me heel goed bij Percy enal maar samen zijn hij zou dat nooit willen.