049

Ik kom aan de rand van het bos. Ik zie mensen juichen en dooddoeners worden gevangen genomen. Iemand krijgt mij in het oog en wijst naar mij. Ze kijken me beide bang aan. Erg goed zie ik er waarschijnlijk niet uit. Mijn hoofd doet zeer en hoe lang heb ik in dat bos gelegen?
"Ik dacht dat we je uitgeschakeld hadden" zegt een bekende stem achter mij. Geschrokken draai ik me om. Het is Marcel Lubbermans en Ron Wemel.
"Goed gedaan Marcel! Toen je die slang om zeep hielp!" Hermelien komt aangelopen en dan ziet ze mij. Misschien schrikt ze om mijn uiterlijk, of omdat ze verrast is me te zien.
"Alexis... We, ehm, we hadden je niet verwacht hier" zegt ze stotterend.
"Ja, ik dacht dat je dood was. Je was zo goed als dood in dat bos" Plotseling word ik boos, nog nooit heb ik me zo boos gevoelt. Pap is dood, mam is waarschijnlijk in de gevangenis, en ik ga waarschijnlijk naar de gevangenis.
"WAT HEEFT POTTER MET HEM GEDAAN?!" roep ik. Ik sta op het punt om in huilen uit te barsten. "WAAR...WAAR IS HIJ?" De eerste traan rolt van mijn wang, gevolgd door vele anderen.
"Hij is dood! Net zoals Harry's ouders, Alexis!" Ik storm weg, ik wil dit niet langer aanhoren. Naar het half verwoeste kasteel, daar ga ik heen. Ik duw de dronken mensen weg zodat ik door kan. Eerst schelden ze totdat ze zien wie ik ben. Ik zoek de hele hal door, maar tussen al deze mensen kan ik hem niet vinden. Ik besluit om de trap op te lopen. Aangekomen in een klein donker halletje zie ik twee silhouetten staan. Ze zeggen niets, ze staan daar maar gewoon. Ik vraag me af wat ze gaan doen, totdat ik het besef. Ze staan te zoenen. Een vreemd gevoel gaat door me heen. Alsof ik jaloers ben op hen. Dat ik heb gemist om geliefd te worden en ik het ook wil.
Draco. Zegt mijn hart. Ik hoor voetstappen en ik loop de gang uit. Bekende stemmen die opgewekt praten. Het is Potter en Ginny Wemel! Ik ben van plan om naar boven te lopen maar plotseling zie ik Draco staan. Plotseling sta ik stil. Wat moet ik nu doen? Naar de andere gang lopen, om met Draco te praten? Ik weet dat dit misschien mijn laatste kans is omdat het ministerie me zoekt. Maar ik wil Potter ook iets aandoen, hij heeft tenslotte mijn vader vermoord!
"Daar is ze!" Hoor ik iemand roepen. Een groepje Schouwers lopen op me af.
Ik kies om naar links te lopen, en naar mijn hart te luisteren.