-5-

-5-


'Nou zeg dat was ook niet vriendelijk. Zo erg waren we nou ook weer niet.' 'inderdaad, We waren helemaal niet zo erg. Hij had gewoon echt een hele rare neus.' Antwoord ik Louise terug. 'Hij heeft ons wel mooi een gratis lift gegeven.' zegt Lou. We lopen samen verder.

Na ongeveer tien minuten zijn we eindelijk bij de dierentuin. Het hard sneller gekund maar ik moest onderweg mijn veter strikken en ons loop tempo was niet zo hoog, eigenlijk was het gewoon traag maar oke, we zijn er. Ik ga in de rij staan en een zucht verlaat mijn mond als ik zie hoe lang de rij is. ik kijk verveeld om me heen en zie dat Lou helemaal net meer naast me staat. Ik kijk vluchtig om me heen maar zie Louise echt niet. Gewoon rustig blijven med. Misschien is ze gewoon evenn naar de wc ze komt zo terug. Ik heb geen zin om hier te wachten misschien word ze wel ontvoerd. Licthelijk in paniek loop ik weg van de rij, jammer dan mijn lieve vriendinnetje gaat voor. Ik loop over he terein voor de dierentuin maar nergens is ze te bekennen, de wc dan maar dar heb ik ng niet gekeken. Net voordat ik de wc in wl lopen komt er een jongen in een unifom van de dierentuin naar me lopen en gaat voor me staan. 'Kan ik je ergens mee helpen? Zoek je iemand?' Wat gaat hem er dat nou aan? Wat kan hij dr nou aan doen als ik hem vertel dat ik mijn beste vriendin kwijt ben? Achhja...Wat maakte het ook uit. Ik antwoord toch op zijn vraag. 'Ik ben mijn vriendin kwijt.' De jongen knikt kort. 'Dan moet jij vast Medley Sophia Ward!' Ik kijk hem verbaasd aan maar zeg dan toch onzeker ja. 'oke, loop dan maar even mee.' zegt de jongen in uniform. 'uuhhhh jaa, ik ga dus echt niet mee met een wild Vreemde jongen mee.' bijt ik hem toe en hij kijkt wat geschokt. 'Ik snap dat dut een beetje raar is maar ik beloofde mijn moeder niks raars met je te doen.' ik bijt op m'n lip om te voorkomen dat ik moet lachen maar de jongen heeft het al opgemerkt en steekt zijn hand uit. 'Kom maar gewoon mee.' Moet ik met hem mee gaan? Ik ken hem helemaal niet. We zijn we op een groot openbaar teregmail dus zoveel geks kan hij niet doen.Ik besluit met hem mee te gaan en pak zijn hand vast. We lopen naar een zei duur van de dierentuin. De jongen zoekt naar een sleutel en slaagt als hij bij een sleutel komt met een schattig beertje eraan. Hij opent de deur en laat mij voor gaan door de deur. We komen direct in de dierentuin. Hij neemt mijn hand weer en loopt verder. Wat moet ik hier wep niet van denken? Ik bijt op mijn lip een voel me heel zenuwachtig. Opeen schiet de jongen in de lach. 'Wat is er?' vraag ik verbaasd.' 'Gewoon, je gezicht het is schattig als je zo op je lip bijt en zo zenuwachtig kijkt.'Ik kijk hem verward aan maar wuif het ook snel weer weg.