H18

De volgende ochtend doe ik mijn ogen open. Het licht schijnt door een zachte mist, het tafreel buiten de Ruïne ziet er zo heel erg magisch uit. En net als de vorige ochtend komt de geur van warme vers gebakken broodjes me tegemoet. Ik adem diep in en uit en geniet van die heerlijke geur.
'Lilith? Ben je wakker?' Vraagt Cecile. Ik merk nu pas dat ze naast me zit. Ze leest een boek en knabbelt op een stukje brood. Nitor zit naast haar en kijkt aandachtig mee in het boek. Ik zoek Diamantar met mijn geest en merk hem op in de andere kamer.
'Ik ben hier,' merkt hij overbodig op.
'Ja, dat weet ik,' en tegen Cecile zeg ik, 'Ja, ik ben wakker.''
Ik kom overeind en ik rek me uit. Ik voel me echt heel stijf vanochtend, kan komen omdat ik het slapen op een echt matras van stro niet gewent ben. Ik wrijf in mijn ogen.
'Fijn geslapen? Je had in iedergeval geen nachtmerrie.' Cecile lacht naar me met haar aller liefste grijns.
'Ja, oke, lekker geslapen,' zeg ik,' Wat voor boek lees je?' Ik kijk naar de bladzijde en zie een man het begeven van de pijn. 'Leuk boek...' Merk ik op.
'Njaah, gaat wel. Het is een boek over magie. Ik probeer nog wat te leren voordat we op weg gaan...' Cecile went zich weer tot het boek en begint het nog maals te lezen. Van het begin af aan.
'O,' zeg ik. En dan sta ik op. Ik ruik aan mijn eigen oksel.
'Eh? Kan ik wat van jouw kleding lenen?' Vraag ik spijtig. Ik hou er niet van om te stinken.
'Túúrlijk,' zegt Cecile, 'In de kast daar.' Al lezend wijst ze op een kast in de andere kant van de kamer.
'Dankje,' ik loop er heen als een zombie en doe de kast open. Cecile lijkt dan wel qua humeur op Mel, Mellissa, maar haar kleding style is véél beter.
Waar Mellissa knal paars met gele bloemetjes heeft, heeft Cecile even groen met bruine capjes.
Ik pak een groen tuniekje en een zwarte broek. Ik trek ze aan en keur mezelf. Het staat best goed.
Mijn witte kleding gooi ik naast de kast, Cecile mag het hebben.
'Cecile? Als je terug komt? Is dan niet al je spullen overhoop gehaalt door een draak?' Vraag ik ongerust als die vraag bij me opkomt.
'Vast niet. Ik laat Nitor wel wat stenen in de ingangen rollen. Draken houden niet van moeite doen voor hu-'
'GRRRRRRRRR,' Diamantar is het daar duidelijk niet mee eens.
'-un zaken. De mééste draken dan?' Vraagt Cecile, die duidelijk ook zijn grom heeft op gemerkt.
'Ik mag haar nog steeds niet,' zegt Diamantar,'Ik vind het geen goed idee dat we met haar op reis gaan... '
'Ik weet het, en ik vergeet het niet. Je hebt je punt gemaakt, hou er over op,' zeg ik Diamantar via de gedachten. Ik vind het flauw van hem dat hij haar zo beoordeeld, Cecile is hartstikke goed voor me.
'Tegen Aryen deed je niet eens zo gemeen, en hij verdiende het meer,' zeg ik.
'Aryen bedoelde het allemaal goed, dus deed ik niet gemeen,' zegt Diamantar met een frons.
'WAT? ARYEN BEDOELDE HET GOED?' Ik vergeet via de geest te spreken als ik dat roep.
'Eigenlijk wel, hij heeft nooit iets gemeens gedaan. Zo ver ik het weet...'
'Hou je kop,'mompel ik. Ik wil het niet weten.
'Ruzie?' Vraagt Cecile. Ze is opeens héél erg geïntresseerd.
'Beetje,' zeg ik, 'Diamantar zegt dat Aryen het goed bedoelde allemaal.'
'Dat deed hij ook. Het klonk alsof hij verliefd op je is. Ik snapte gisteren bij je verhaal al niet waarom je hem zo erg vind... Ik ben het met je eens draak,' Zegt Cecile opgewonde.
'Veraders,' mompel ik.
'Oke... Wat wil je mee? Gedroogd vlees of brood? Óf beiden?' Vraagt Cecile, ze heeft het over onze vooraden. Wat we mee zullen nemen op reis.
'Doe maar beiden, afwisseling is prettiger,' zeg ik afwezig en nog steeds boos.
'Zeg, ik heb een vraag. Eten Elven zins kort vlees?' Cecile kijkt me pijlend aan.
'Nee, ik ben een half elf remenber? De elven vinden mij ook een beetje gek...'
'OH JA! Je was een half elf,' Cecile haalt haar schouders op,' Brood en veel vlees dan maar!'