4. De ruzie

Hoe moet ik nu met Eva praten , ik moet actie ondernemen. We hebben vaak ruzie gehad , maar nog nooit is Eva zo boos de deur uitgelopen. Dit moet gewoon goed komen! Dat is het enige waar Anna aan denkt , aan Eva.
Anna pakt haar mobiel en ziet dat ze een sms’je heeft van Justin. ‘sorry van je weet wel , weer een keer afspreken ? gewoon , wij met z’n 2’en? X Justin’
Ze reageert op het sms’je ‘ Justin , ik zou heel graag willen maar ik ben vanmorgen naar de dokter geweest en mijn enkel is gebroken. Ik mag een week niet lopen , sorry en nog bedankt voor het naar huis brengen x’ een paar minuten later krijgt ze weer een sms’je , daarin staat ‘Geen probleem , als ik nog iets voor je kan doen , hoor ik het wel.’
Anna zit na te denken en dan opeens komt ze op een idee , ze pakt haar mobiel en sms’t naar Justin ‘Je kan iets voor me doen , als je tijd hebt (: ‘ ze verstuurd het en zit ongeduldig te wachten op antwoord. ‘natuurlijk , zeg het maar x’ ‘ Kun je naar mijn huis komen ? Ik leg het dan wel uit ‘ ze verzendt het en Justin reageert ‘ik ben er over een paar minuten.’
Opnieuw zit Anna ongeduldig te wachten tot Justin er is. Na een paar minuten hoort Anna de bel gaan. Ze staat op, hinkelt naar de deur en maakt die open. Justin geeft Anna een kus op haar wang en loopt naar binnen , ‘ Wat kan ik voor je doen ? ‘ zegt hij tenslotte , en kijkt Anna vragend aan. ‘Kun je me naar Eva brengen ? ‘ ‘Ja natuurlijk ‘ zegt Justin en hij maakt de deur open , pakt zijn fiets en gaat op het zadel zitten. ‘Kom maar zitten ‘ zegt hij en glimlacht naar Anna. Ze hinkt naar de fiets en gaat achterop zitten , onderweg vertelt ze het hele verhaal van de ruzie tussen hun. Justin luistert aandachtig naar het verhaal van Anna. Aan het einde van het verhaal vraagt Anna ‘Ben ik niet te zwaar’ en Justin begint te lachen ‘Nee , jij mag wel eens wat meer eten ‘ waardoor Anna ook moet lachen ‘Niet liegen jij ‘ zegt ze lachend. Ondertussen zijn ze bij het huis van Eva aangekomen en Anna stapt van de fiets af ‘moet ik met je mee naar binnen gaan ? ‘ vraagt Justin bezorgd. ‘ Nee hoeft niet hoor , ik denk dat het wel lukt ‘ zegt Anna en lacht lief ‘ En hoe kom je weer terug thuis ? ‘ ‘Ik bel mijn moeder wel , of misschien is Eva zo lief om me te brengen ‘ ‘Oké dan’ Zegt Justin en lacht lief naar Anna ‘Dan ga ik maar weer eens. Maar ik vind wel dat ik een kusje verdiend heb omdat ik je heb weggebracht ‘ Anna grinnikt en hinkelt naar de deur , ze draait zich om ‘Misschien de volgende keer ‘ ze knipoogt naar Justin en drukt op de bel. De moeder van Eva doet open en schrikt als ze Anna zit ‘Wat heb jij nou gedaan ? ‘ vraagt ze bezorgd ‘Ik was gevallen ‘ lacht Anna ‘Is Eva thuis ? ‘ ‘Ja , ze kwam vanmiddag huilend thuis , ik weet ook niet wat er was , je mag wel even gaan kijken. ‘ zegt de Eva’s moeder bezorgd. ‘Oké , bedankt ‘ zegt Anna en hinkt naar boven. Hijgend komt ze boven aan en hinkt verder naar de deur van Eva , ze klopt op de deur ‘Eva ik ben het, Anna mag ik binnen komen ? ’ Ze krijgt geen reactie dus doet ze de deur open. Ze hinkt naar binnen ‘Ik had toch niet gezegd dat je binnen mocht komen ‘ Eva zit beteuterd op haar bed. Anna hinkt naar haar toe en gaat naast haar zitten , allebei zeggen ze niks. Evan later begint Anna te praten ‘Je weet dat ik het zo niet bedoelde’ Eva reageert er niet op , ze staart alleen maar naar de grond ‘Zeg nou iets ‘ zegt Anna. Daarna kijkt Eva op ‘oké ik kan er niet tegen als we ruzie hebben’ Anna begint te lachen ‘Ik ook niet hoor ‘ ‘Hoe kom je eigenlijk hier ? want je moeder is toch altijd werken ? ‘ Eva kijkt Anna vragend aan ‘Justin bracht me.’ Eva kijkt blij op ‘ Anna ! ben jij verliefd op Justin ! ‘ Schreeuwt Eva en Anna begin te lachen ‘Nee man ! ik had gewoon iemand nodig die me bracht. ‘Ik geloof er helemaal niks van ! ‘ Lacht Eva, ‘Hou je mond nou maar , je verpestte het mooie moment!’ Anna kijkt Eva lachend aan, ‘Geen ruzie meer ? ‘ Anna kijkt Eva vragend aan ‘Geen ruzie meer ‘ bevestigd Eva en ze geven elkaar een knuffel.