Hoofdstuk 32

***Jamie's pov***

"Jamie, het kan raar klinken, maar kan je even overschakelen op dokter Jamie?" Vraagt Jack na een korte stilte. "Euhm... Oké?" Het is meer een vraag dan een antwoord, maar hij verwart me. "Ik moet even iets kwijt, en ik weet wel dat je het sowieso niet zal vertellen,maar ik heb professioneel advies nodig." legt hij uit. "Ik heb na de breuk met Lily gezegd dat ik nooit meer verliefd zou worden... Maar toen kwam Charlotte en van het ene op het andere moment vergat ik dat ik niet meer verliefd wilde worden. Nu het met haar gedaan is zou ik die belofte terug kunnen proberen te houden. Maar Charlotte heeft me laten inzien dat ik niet verliefd was op haar.., toch niet op het einde... Ik ben verliefd op een ander meisje. Eerst twijfelde ik of ze hallucineerde. Maar na wat nadenken en de afgelopen dagen te overlopen weet ik dat ze gelijk had. Het probleem is dat ik zeker ben dat zij geen gevoelens heeft voor mij." vertelt hij rustig en... Verdrietig. "Jack, misschien moet je het er gewoon op wagen. Ze laat het misschien niet blijken, maar misschien heeft ze wel gevoelens voor jou." probeer ik hem te helpen. "Eigenlijk moet je gewoon doen waar je jezelf het beste bij voelt. Maar als ik mijn mening moet geven, dan stel ik voor dat je er voor gaat. Ze zou dom zijn moest ze niet verliefd op je zijn. Je hebt alles dat een meisje nodig heeft... Je bent lief, grappig, meestal kinderachtig maar volwassen als het echt nodig is..." ga ik verder. "Ze gelooft niet in liefde." deelt hij mee. "Laat haar dan inzien dat ze voor jou juist wel in liefde moet geloven." moedig ik hem aan. "Ik ben niet zeker dat het mogelijk is. Ze heeft zo haar redenen en ik kan haar wel begrijpen." legt hij uit. "Jack, zowel als dokter als een vriendin, kan ik je eigenlijk maar één raad geven: luister naar je hart." besluit ik en haak mijn arm in zijn arm. "Vertel me alles over haar. Hoe ziet ze er uit? Is ze lief?" Ik zie meteen een grijns op zijn gezicht verschijnen. "Ze is mooi, heeft lichtbruin haar, blauwe ogen, niet zo groot,...., en natuurlijk is ze lief. Ze is medelevend, ze beurt je zo weer op als je het even moeilijk hebt, ze is gevoelig. Kort gezegd, ze is geweldig." antwoordt hij en trekt zijn arm uit die van mij om hem vervolgens rond mijn nek te leggen. Automatisch leg ik mijn arm rond zijn rug en druk mezelf kort tegen hem aan. Als hij naar me luistert en dat meisje ook echt vertelt hoe hij zich voelt, dan zal ik hem de komende tijd minder zien. Ik kan er maar beter van profiteren als hij nog bij mij is.