Chapter 25 ~ Sarah Johnson

Ik mocht hem niet meer zien tot hij vordering zou maken. Het idee dat hij daar onder bewaking in die kamer werd vastgehouden, liet tranen in mijn ogen opwellen. Vooral het schuldgevoel dat me al dagen achtervolgde.

'Gaat het?' Danielle legde bemoedigend een hand op mijn rug. Ik haalde mijn schouders op waarna ik zachtjes knikte. Ze nam me vast en ik liet mijn hoofd op haar schouder rusten. Ik zag hoe een foto van haar, Liam en een baby'tje. Twee jaar geleden was ze bevallen van een prachtig, gezond jongetje. Alles leek in orde en ze liepen op wolkjes. Tot hij op een avond stopte met ademen en ze en ze er jammer genoeg te laat bij waren.

'Je kunt mensen die je lief hebt zo kwijtraken.' Met die woorden haalde ze me uit mijn gedachten. 'Sorry, ik heb geen recht om hier te staan huilen.' zei ik terwijl ik mijn vingers onder mijn ogen haalde om de tranen te doen verdwijnen. 'Het is niet erg, ik mis hem iedere dag en daar maak ik geen geheim van.' Tranen welden op in haar ogen en meteen sloeg ik mijn armen weer om haar heen.