015 ~ Nikki

Het was nu een paar uur geleden dat een aantal meiden weggestuurd waren, waaronder Anne. We hadden even snel afscheid kunnen nemen en dat was het. Niemand wist waarom ze naar huis werd gestuurd, Anne had tenslotte niks misdaan. Ik had gehoord dat de andere meiden nog meer ruzie hadden gemaakt toen wij bij Anne zaten in de ziekenboeg, dus dat zij weg moesten was vrij logisch. Ik veegde een ontsnapte traan weg en staarde naar het plafond. Anne was een van de weinige meiden waar ik goed mee overweg kon. Dan heb je nog Hazel en Rose, van de rest moet ik eigenlijk niks hebben. Anne was de enige overigens waar ik écht goed mee kon, Hazel is ook leuk. Daar niet van, maar ze is me iets te direct. Zo iets ben ik niet gewend, alleen denk ik dat het wel goed zal komen en dat Hazel en ik gewoon goede vrienden zullen worden. Tenzij wij ook ineens naar huis gestuurd worden zonder reden. ‘Boe.’ Zei Harry en hij plofte op mijn bed. ‘HARRY IDIOOT!’ Gilde ik geschrokken. Hij keek me verbaasd aan. ‘Oke, zo kan je me ook begroeten.’ Zei hij verbaasd. ‘Ik schrok me dood.’ Verklaarde ik en Harry kreeg een glimlach op zijn gezicht. ‘Ja lach maar, jij kan vrolijk doorlachen. Jij hebt toch nog zat meiden waar je uit kan kiezen, dus dat er wat naar huis gestuurd zijn maakt jou niet uit.’ Sneerde ik. ‘Je bent wel een beetje humeurig.’ Mompelde Harry. ‘Sorry, maar ik baal gewoon ervan dat Anne naar huis is gestuurd. Dat slaat toch nergens op.’ Zuchtte ik. Ik veerde omhoog en keek Harry recht in zijn ogen aan. ‘Weet jij waarom Anne naar huis is gestuurd? Ja jij moet dat vast weten!’ zei ik snel en Harry keek me met een glimlach aan. ‘Ik heb geen idee Nikki, echt niet. Jason wou het ons niet vertellen.’ Zei Harry en hij haalde zijn schouders op. ‘Ik ga nu naar Jason toe en ga hem eens vertellen hoe ik er over denk!’ zei ik en ik wou opstaan maar Harry hield me tegen. ‘Of je blijft hier bij mij en zorgt ervoor dat je niet in de problemen komt zodat we nog veel langer samen zullen zijn?’ vroeg Harry zacht en hij drukte een kus op mijn wang. Op zich klonk dat aanbod niet verkeerd, maar ik moest gewoon naar Jason toe voor uitleg. ‘Sorry Harry.’ Mompelde ik en ik trok me los. De teleurstelling was van Harry zijn gezicht af te lezen, maar algauw maakte de teleurstelling plaats voor woede. ‘Best, zoek het maar uit.’ Siste hij en Harry beende de kamer uit. En dan zegt hij dat ik humeurig ben.

Liam Payne POV.

‘JASON!’ riep ik en ik stormde de kamer van Jason binnen. ‘Zeg, jij mag hier niet komen.’ Zei Jason en hij wou me uit zijn kamer duwen. ‘Ik bepaal zelf wel wat ik doe, en ik wil nu verdomme antwoord hebben op mijn vraag. Eerder ga ik niet weg!’ zei ik en ik bleef staan. ‘Nou waar moet je antwoord op hebben?’ zuchtte Jason ongeïnteresseerd. ‘Waarom heb je Anne naar huis gestuurd?’ zei ik en ik keek hem boos aan. Het leek hem echt niet uit te maken, alsof het hem helemaal niks uit maakte hoe wij er overdachten. Volgens mij ging hij echt alleen maar voor het geld. ‘Daarom. Zo jij hebt je antwoord, dus ga nu mijn kamer uit.’ Zei Jason en hij duwde me richting de deur. ‘Ik wil een antwoord met uitleg. Nu.’ Zei ik en ik merkte dat het niet lang zou duren voordat ik mijn geduld kwijt zou raken. ‘Wat boeit jou dat wijf toch, ze zat in Niall haar team dus je hebt niks met haar te maken.’ Zei Jason. ‘Wijf? Wijf? Zo praat je niet over haar!’ riep ik en ik wou Jason een mep verkopen maar op dat moment werd ik teruggetrokken door Louis. ‘Liam, meekomen NU!’ Louis trok me de kamer uit en bracht me naar mijn eigen kamer. ‘Je blijft hier en je gaat geen gekke dingen doen.’ Zei Louis en daarna liet hij me alleen. Louis mag me dit keer dan wel weggehaald hebben, ik zal er hoe dan ook achterkomen waarom Anne naar huis gestuurd is.