Hoofdstuk 3
Ik werd wakker en voelde dat ik ergens op lag met mijn hoofd, ik kwam rustig overeind en keek Dave recht in zijn ogen aan. 'Sorry' fluisterde ik. Hij knikte met zijn hoofd en draaide weer weg. 'Wat ga je eigenlijk doen in het hotel?' zegt Dave uiteindelijk. 'Ik ga de mensen helpen met van alles, bijvoorbeeld als gezelschap of juist als hulpje' legde ik Dave uit. 'Oh je hebt het nog goed getroffen, je krijgt er veel fooien mee' Dave lacht naar me. ' Ow gelukkig dan maar' zeg ik een beetje ongemakkelijk. Ik bleef maar naar Dave kijken, het was echt een mooie jongen, hij kon soms wel arrogant zijn maar toch. 'Hoelang blijf je ?' zegt Dave. 'Ik blijf de hele vakantie en jij ?' 'Nou ik blijf dus ook de hele vakantie' zegt Dave. 'Nou dat is wel echt super toevallig. Ik keek op mijn horloge en keek eventjes naar Dave die langzaam in slaap aan het vallen was. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder neer en ik moest lachen waardoor hij wakker werd. 'Oh shit ik viel in slaap' zegt Dave. Ik knik lachend. Hij krijgt rode wangen en draaide even zijn hoofd weg. 'Awh je bent best schattig als je bloost' zeg ik. Dave glimlacht weer naar me en ik heb een raar gevoel in mijn maag. 'Wat ga je bij je vader doen ?' zeg ik. 'Ik was van plan om vakantie te vieren, maar mijn moeder heeft me overgehaald om toch maar daar te gaan werken' zegt Dave. 'Dus dan zijn we collega's ' zeg ik lachend. Dave knikt naar me. Ik moet je iets vertellen maar je mag het niet door vertellen. 'Ik keek hem lief aan. 'Oke dat beloof ik' hij keek heel serieus. 'Oke nou ik ga dus naar Frankrijk om een hoge school te vinden voor Turnsters' zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. 'Echt ? niet om te werken dan ?' fluistert Dave. Ik begon kei hard te lachen en een paar mensen keken me boos aan. 'Nee ik maakte maar een grapje, ik ga erheen om te werken' zeg ik met een brede glimlach op mijn gezicht. Dave geeft me een zacht duwtje en knipoogt. 'Maar je bent dus wel een turnster ?' 'Ja eigenlijk wel, maar ik doe dat meer voor de lol niet echt om een carrière erin te beginnen ' ik keek even naar mijn benen. 'Je bent wel goed gooi materiaal je bent groot en ik denk ook heel licht' ik glimlach naar Dave en knik. 'Ja ik ben maar 1.60 denk ik ' fluister ik. 'Nou en dat is toch niet erg ?' fluistert Dave. 'Nee weet ik het is bijvoorbeeld handig dat mijn vriendje nooit kleiner is als ik.
Ik keek weer het gangpad door. 'Ik ga even naar de wc' ik stond op. 'ik moet ook ' zei Dave. Het was donker in het vliegtuig en de meeste mensen sliepen al. Dave en ik slopen zo stil mogelijk langs de mensen af. Ik gleed uit over iets en viel achterover, Dave ving me op en lachte naar me. 'Doe maar voorzichtig' fluisterde hij. Ik liep het smalle gangetje in. 'Shit de wc is bezet' fluisterde ik. Dave kwam ook in het smalle gangetje staan, Het was er zo klein waardoor we dicht tegen elkaar aan moesten gaan staan om erin te passen. Ik keek Dave aan. Hij heeft mooie heldere blauwe ogen en donker bruine haren. 'Het is hier wel echt te krap' fluister ik. Dave knikt, 'Ik heb echt de drang om iets te doen maar ik houd me in' fluistert hij in mijn oor. 'Hoe bedoel je' zeg in twijfelend. Dave pakt mijn hand vast en ik voel dat ik begin te blozen, gelukkig is het donker als hij mijn hoofd nu ziet lacht hij zich dood. Dave komt dichterbij zijn lippen zijn nu nog maar een paar centimeter verwijderd van Charlotte. Plots gaat de deur open en Dave zucht, zijn warme adem komt in mijn gezicht en ik sluit mijn ogen. Dave laat me los en loop de wc in. Ik haal diep adem en wring mezelf uit het hoekje.
Dave en ik zitten ongemakkelijk weer langs elkaar. Ik kijk Dave aan in de hoop dat hij terug kijkt, maar dat doet hij niet. Ik pak een tijdschrift uit me tas en lees de titel. 'SterrenGossip, ken je dat tijdschrift ?' fluister ik naar Dave. Dave knikt en ziet er angstig uit. 'Heb je hem al ooit gelezen?' Dave kijkt me nieuwsgierig aan. 'Nee ik ben niet zo van 'de sterren' ik spreek het woord sterren nadrukkelijk uit. Ik blader hem open maar Dave trekt hem uit mijn handen. 'Doe nou niet, dat zijn allemaal leugens' zegt hij op een iets te overdreven manier. 'Wat nou ? het zal wel niet zo erg zijn' Dave staat op en verdwijnt. Even later komt hij terug met een camera. 'Wat doe je daar nu weer mee ?' zeg ik verbaasd. 'Ik maak graag foto's, van alles wat ik zie' zegt Dave. 'Nou je ziet mij nu niet meer' ik draai mijn hoofd weg en lach. 'Nou, maar ik wil heel graag even een foto met jou' Dave klinkt zielig en ik draai terug. 'Vooruit' fluister ik.
Er zijn nog geen reacties.