3. het ziekenhuis

De volgende morgen word Anna wakker door de bel. Ze springt uit bed om de deur open te gaan doen maar als snel valt ze op de grond neer omdat haar voet nog steeds heel erg veel pijn doet als ze erop loopt. ‘ik moet doorzetten’ denkt ze bij zichzelf , ze staat op en loopt naar beneden.
Anna’s moeder ziet meteen dat er iets aan de hand is en Anna verteld haar dat ze pijn heeft aan haar enkel.
Haar moeder kijkt naar haar enkel en schrikt ‘Anna we moeten naar de dokter’ ze tilt haar op en zet Anna in de auto ‘Wacht hier , ik ga onze jassen halen ‘ Anna zucht ‘ ik loop echt niet weg hoor , ik heb geen andere keus ‘ ze moet een beetje lachen , net als haar moeder ‘Sorry ‘ zegt ze en loopt weg .
Binnen een paar minuten is ze terug en rijdt naar het ziekenhuis.
Als we zijn aangekomen haalt Anna’s moeder een rolstoel ‘Mam , ik loop wel ik hoef niet in een rolstoel ! ik ben geen bejaarde , het gaat zo wel ‘ Zo normaal mogelijk loopt Anna naar de goede afdeling maar haar voet doet zo’n pijn! Ze gaat zitten op een van de stoelen en samen wachten ze op de dokter. Na een half uur gewacht te hebben komt de dokter eindelijk voor haar. Ze loopt mee naar het bed waar ze op moet gaan zitten en haar moeder blijft in de wachtkamer zitten.
Anna verteld de dokter wat er was gebeurd en laat daarna haar enkel laten zien.
De dokter trekt een moeilijk gezicht ‘Die is gebroken’ zegt hij meteen ‘welke kleur gips wil je erom heen ? ‘ vraagt hij uiteindelijk en hij kijkt Anna lief aan. ze dacht aan Justin , aan zijn mooie blauwe ogen. ‘Blauw alsjeblieft ‘ Zegt ze en de dokter gipst haar enkel in en verteld hoe ze met het gips om moet gaan en welke dingen ze er niet mee mag doen.
Als afsluiting zegt hij ‘En je mag er 1 week niet op lopen ‘ Anna geeft hem een hand en bedankt hem
Ze hinkt naar haar moeder toe ‘mam ! ik mag 1 week niet lopen ‘ ze trekt een sip gezicht.
‘Dat komt wel goed schat , geloof me ‘ ze haalt nu wel een rolstoel en met tegenzin gaat Anna erin zitten.
Eindelijk thuis aangekomen ziet Anna dat ze een sms’je heeft van Eva
‘Mee naar de manege ? ‘ Anna heeft totaal geen zin om te reageren , Eva mag niet weten dat ze in het gips zit , dan krijgt ze alleen maar medelijden. ‘Kan niet ‘ sms’t ze terug.
Ongeveer 1 minuut later heeft ze al weer een reactie van Eva ‘Waarom niet ? ik wil mijn beste vriendin weer zien , en leuke dingen doen. Samen zwemmen. Of kun je vanavond logeren ? lekker lol maken met z’n tweeën? En om niet te vergeten , samen naar de bios !
Waar was je gisteravond eigenlijk ? ik was helemaal bezorgd maar ik moest naar huis , Justin had je nog gezocht ! kus Eva ‘
Ze leest het sms’je, en ze word er best verdrietig van , Eva toch altijd met haar goede ideeën maar nu kan ze niks , ze wil lol maken , samen met Eva maar dat gaat nu niet en daar word ze helemaal depressief van. Misschien moet ze het Eva toch maar vertellen. Ze besluit terug te reageren ‘Justin heeft me gister naar huis gebracht want hij had me gevonden , hou op met al die goede ideeën ! mijn enkel is gebroken en mag 1 week niet lopen … ‘ ze verzend het en wacht op haar reactie. ‘ik geloof er niks van , ik kom nu naar je toe en dan zie ik dat je enkel gewoon nog leeft hoor ! haha grappenmaker ‘ kreeg ze teruggestuurd van Eva , was dit maar een grap , denkt Anna.
Eva komt binnen gestormd en kijkt met open mond naar Anna. Het is even stil ‘Dus je meende het echt?’ ze kijkt verdrietig. ‘ja ‘ zegt Anna ‘ik meende het echt.‘
‘Kom hier zitten ‘ zegt Anna en Eva loopt naar haar toe en gaat naast Anna zitten.
‘wat is er dan gebeurd?’vraagt ze uiteindelijk. Anna zucht ‘Gisteren toen jij en Justin het gezellig aan het hebben waren, raakte ik achter op de groep en struikelde , waardoor ik naar beneden rolde van een bult af en mijn enkel op een of andere manier brak. ‘ Eva kijkt haar aan ‘Dus je wilt de schuld op mij schuiven ? dat het onze schuld is dat jij je enkel gebroken hebt ? ‘ ‘Nee ! natuurlijk niet ‘ zegt Anna snel ‘ Ja natuurlijk ‘ Eva staat op en kijkt Anna arrogant aan.
Ze loopt door de deur en gooit die daarna met een klap dicht. Anna ziet hoe Eva boos wegfietst. Ze zucht en weet niet wat ze moet doen .
Anna denkt na ‘Ik kan niet naar Eva toe om het goed te maken , een week zonder Eva overleef ik gewoon niet, ik moet haar bellen ‘ ze pakt haar telefoon en belt Eva op. Maar die neemt niet op, dat word een week zonder Eva …