Veertig

“Tirza!” zei ik afkeurend.
“Sorry,” grijnsde ze. Ze begon een beetje heen en weer te wiebelen. “Wil ik weten wat jullie gedaan hebben?”
Ik keek haar even geschokt aan. “Oh, alsjebleift zeg!” Ik rolde met mijn ogen. “Dank je wel voor je vertrouwen.”
Tirza grinnikte.
“We hebben niks gedaan,” zei Liam toen ik dat niet deed. “Erewoord.”
“Mooi zo. Dan hoef ik dus ook geen preek op te hangen,” zei Tirza opgelucht.
Ik wreef met mijn wijsvinger en pink over mijn wenkbrauwen en bleef mijn mijn hand zo voor mijn ogen zitten. Ik schaamde me echt kapot.
Liam daarentegen leek het wel amusant te vinden. Dat meende ik in elk geval op te kunnen maken uit zijn gegrinnik.
Toen hij na een tijdje nog steeds niet gestopt was met dat kinderachtige gegiechel, stompte ik hem maar weer in zijn buik. Naar adem happend boog hij voorover.
“Waar was dat nou weer voor nodig?” vroeg Tirza geergerd.
Ik haalde mijn schouders op. “Voor het feit dat hij bleef grinniken?” probeerde ik.
“Gaat niet werken, Sam,” zei Tirza. Liam was inmiddels weer op adem gekomen.
“Zeg, ga je dat ijs nog opeten of moet ik dat doen?” veranderde ik van onderwerp.Tirza keek even naar het bakje in haar handen, met het deels gesmolten ijs er in. Even leek het er op dat ze het aan mij zou geven, maar toen stak ze snel een lepel ijs in haar mond. Ze grijnsde plagerig toen ze mijn gezicht zag.
“Weet je wat, ik laat jullie wel weer alleen. Bedankt voor je hulp, Sam.” Tirza stond op en gaf me een knuffel.
“Graag gedaan,” glimlachte ik. “Het verbaast me trouwens dat je niet bent wezen fangirlen.”
Tirza keek even bedenkelijk. “O ja.” Ze kneep haar ogen dicht en begon toen te gillen en te trappelen.
“Liam Payne, Liam Payne, Liam Payne!” herhaalde ze steeds opgewonden. Ik keek even verontschuldigend naar Liam.
“Sorry, dit was niet mijn bedoeling toen ik dat zei.”
Liam grinnikte. “Ik ben het gewend.”
“Zo,” zei Tirza tevreden. Ze was gestopt met juichen. “Veel plezier jullie twee, en tot ooit.” Ze zwaaide vrolijk en liep toen weg. Ik zag Liam verbaasd naar me kijken en haalde mijn schouders op.
“Ze heeft last van stemmingswisselingen.”