Deel 1

Ik moest naar een nieuwe school, ik zag er zo tegen op. Ik kende niemand en ik ging echt met tegenzin. Om 8 uur stond ik aan de schoolpoort. Ik ontdekte dat ik samen in de klas zat met Julie een meisje waar ik constant ruzie mee had. De bel ging en ik liep de klas in.
'Och nee, ze is hier ook.' hoorde ik Julie fluisteren.
Ik kon mezelf niet tegen houden.
'Heb je er problemen mee?' riep ik luid.
'Yardéna stil.' zei de leerkracht.
'Ja, ik heb er problemen mee.' zei Julie.
'Mens, hou gewoon je mond.' fluisterde ik.
'Yardéna, kijk voor je.' zei de leerkracht.
'Je zegt de hele tijd iets op mij maar het is wel Julie die heel de tijd tegen mij zit te praten.' riep ik naar de leerkracht.
'Yardéna, nog 1 opmerking en je vliegt naar de directeur en dat op je eerste schooldag.' zei de leerkracht boos.
'Oké, oké.' zei ik boos.
De hele les probeerde ik me kalm te houden en met succes.
In de speeltijd zat ik in een hoekje alleen op een bankje. Ik zag dat Julie en 2 anderen naar me toekwamen.
'Hou je kalm, Yardéna.' zei ik tegen mezelf.
'Dit is onze bank.' zei Julie boos.
'Staat u naam hierop? Ik denk het niet ehn.' zei ik.
'Ga gewoon weg.' zei ze.
'Ik zou niet weten waarom.' zei ik.
'Je zoekt boel ehj meisje.' zei Julie.
'Nee, ik ga hier gewoon niet weg voor u.' zei ik.
Opeens sloeg Julie mij.
'Maak me niet kwaad ehj.' zei Julie.
Ik zweeg en Julie sloeg me weer, ik sloeg haar recht in haar gezicht terug. Julie riep zo luid dat de leerkracht naar ons kwam.
'Wat is er hier aan de hand?' vroeg de leerkracht.
'Ze slaat me.' zei Julie.
'Is dat waar?' vroeg de leerkracht.
'Ja, maar zij heeft 2 keer geslaan.' zei ik en wees naar Julie.
'Is dat ook waar?' vroeg de leerkracht aan Julie.
'Nee, helemaal niet.' zei Julie en ook de 2 andere meisjes die bij Julie waren knikten ook van nee.
'Twee opmerkingen in de klas, nu slaan en liegen. Het is me al zwaar beu met jou. De directeur wacht op jou.' zei de leerkracht.
Naast de deur van de directeur was er een deur dat op de parking uitkwam.
Ik liep snel naar buiten en liep naar het park 500m verder. Ik zat op een bankje te wenen toen ik een hand op mijn schouder voelde.