6. In three words I can sum up everything I have learned about life: it goes on...

“Harry, wakker worden!”
Verbaast deed ik mijn ogen een stukje open om ze vervolgens snel weer te sluiten vanwege het felle licht dat er in de kamer scheen.
“Harry! Kom op nou! We hebben ons verslapen voor de Oriëntatie les van vandaag!” werd er geroepen. Gelijk schoot ik overeind en keek om me heen. Naast mijn bed stond Liam die mij zenuwachtig probeerde te wekken en aan de andere kant van het bed was Louis verdwenen.
“Louis is nu aan het douchen, dus als je alvast wat spullen bij elkaar pakt dan kun jij hierna.” zei Liam en ik knikte langzaam.
“Ik ga naar beneden toe, dan kan ik alvast wat eten maken voor straks. De rest is ook al wakker, dus als je opschiet dan redden we het misschien nog precies!” zei Liam voordat hij de kamer verliet. Snel stond ik op en pakte mijn kleren die ik vandaag zou gaan aantrekken. Ik hoorde de douche stoppen met stromen en liep richting de badkamer. Wat ik daar zag overtrof mijn stoutste dromen! Louis kwam net de badkamer uitgelopen, zijn haren nog nat van het douchen en een handdoek over zijn schouder heen geslagen. Verder was hij dus helemaal naakt!!

“Oh, hey Harry... Ik dacht dat je nog sliep...” zei Louis terwijl hij met een snelle beweging de handdoek voor zijn middel hield, maar hij was te laat... In mijn boxer begon al wat te groeien en ik wist dat hij het kon zien, want ik had een vrij losse boxer aan waarin een klein tentje zich vormde.
“Het-het geeft niet hoor...” wist ik uit te brengen, waarna ik snel de badkamer indook. Ik kon aan niks anders meer denken dan aan het perfect gevormde lichaam van Louis... Was ik maar zo perfect, dan had ik vast wel een relatie...

Snel had ik me gedoucht en toen ik – met een handdoek omgeslagen – de kamer weer inliep was Louis al nergens meer te zien. Die was vast al beneden... Ik trok snel de kleren aan die ik had klaargelegd en liep ook naar beneden. Daar zat iedereen aan de eettafel en toen ik zat begonnen we gelijk met eten. Ondanks dat het de 2de dag nog niet heel verstandig om al gelijk vers voedsel te eten, deden we het toch.

Toen ik een hap nam van een vers croissantje met Jam, wist ik niet wat ik proefde! Ik had nog nooit echte verse aardbeienjam gegeten, want in onze oude wereld bestond dat voor mijn geboorte niet meer. Iedereen at meer dan normaal – behalve Niall waarschijnlijk, waar hij het allemaal laat... – en na het eten ruimde we snel de troep op en gingen naar de plaats waar ze oriëntatie gaven. We kwamen veel te laat aangelopen en ze waren al bijna klaar met de lessen, dus veel staken we er niet van op. Tijdens oriëntatie raakte ik in gesprek met een meisje dat hier al wat langer woonde. Ze vertelde me wat dingen die Skye ook al had verteld, maar dat vond ik niet erg, want ik zou zo toch genoeg dingen gaan leren over deze vreemde, maar ontzettend mooie plaats. Ook vertelde ze me dat in 10 jaar tijd Terra nova 3 keer zo groot was geworden, waardoor er voor alle nieuwe mensen ook genoeg plaats was.

Na oriëntatie hadden we de rest van de dag voor ons zelf en ik besloot te gaan solliciteren, want het leven in Terra Nova was duur had ik al gemerkt. Toen ik via de markt naar een winkel toeliep om te gaan solliciteren zag ik mijn moeder bij het ziekenhuis naar binnen gaan. Ik besloot te gaan kijken wat ze ging doen en zag dat ze een verpleegsteroutfit kreeg. Erg vrolijk keek ze niet, maar het zou vast niet lang duren voor ze weer op haar plaats zou zijn hier. Ik zag Liam de winkel in lopen waar ik wilde solliciteren en toen ik er naar toe liep hoorde ik net de eigenaar zeggen dat Liam morgenochtend kon beginnen. Kans gemist dus...

Ik ging niet bij de pakken neer zitten en besloot naar de bar te gaan om daar te solliciteren.
“Goede Middag.” zei de man achter de bar vrolijk. Hij zag er nog niet zo oud uit, een beetje rond de 30 ongeveer en had een vriendelijk gezicht.
“Goede Middag. Ik kwam eigenlijk voor de eigenaar, want ik wilde solliciteren naar een baantje achter de bar...” zei ik.
“Aha, je zoekt de eigenaar? Dan heb je mazzel, want dat ben ik.” zei hij met een lach.
“Echt? Dan heb ik zeker mazzel!” zei ik vrolijk. “Ik ben Harry, Harry Styles...” zei ik en ik stak mijn hand naar hem uit.
“Aangenaam Harry, ik heet Josh.” zei hij en toen wist ik het! Hij was de zoon van Jim Shannon!
“Josh? Echt waar? Ik heb gister Skye ontmoet! Wat gaaf dat jij de bar nu bezit! Heb je het van Tom Boylan overgenomen?” ratelde ik.
“Nouja, toen Tom 3 jaar geleden overleed heb ik de bar overgenomen ja...” zei hij zachtjes.
“Is Tom, nouja, overleden? Hoe?” vroeg ik.
“Hij werd tijdens een onverwachte aanval van een T-Rex per ongeluk neergeschoten door een soldaat... En dat werd hem fataal.” zei hij zachtjes. “Maar genoeg daarover... Jij zocht een baantje voor achter de bar?” vroeg hij toen.
“Ja, als dat mogelijk is...”
“Dat is heel goed mogelijk.” Reageerde Josh en we spraken wat werk afspraken door. Na een kwartier stapte ik blij de bar uit: Ik heb een baan!

Blij liep ik naar huis, waar ik niemand aantrof. Ik ging naar mijn kamer en zag daar een briefje op bed liggen. Ik sloeg het open en las het langzaam door. Het was een Engels briefje met de tekst:

If you hide, I’ll seek for you, if you’re lost, I’ll search for you, if you leave, I’ll wait for you , if they try to take you away from me, I’ll fight for you because I never want to lose someone I love…

Dat was het enige wat er opstond geschreven. Ik las het nog eens en nog eens en liet de tekst langzaam tot me doordringen. Er stond niet op wie het geschreven had en voor wie het was, dus het kon net zo goed niet van Louis zijn en ook niet voor mij, maar ik mijn hart juichte ik omdat ik nu nog zekerder was. Toen ging de deur open en snel deed ik het briefje achter mijn rug. Louis kwam de kamer in en keek me verbaasd aan.

“Wat doe jij hier?” vroeg hij verbaasd. “Ik wist niet dat je thuis was...”
“Tja, ik ben al een tijdje thuis hoor... Ik had je helemaal niet gehoord.” reageerde ik.
“Ik was even naar de markt gegaan, maar toen ik jullie daar ook niet zag ben ik maar weer hier naar toe gegaan...”
“Oh, ja ik was gaan solliciteren bij Boylan's... Alleen Boylan leeft niet meer, en Josh runt het nu.” zei ik.
“Heb je de baan?” vroeg Louis geïnteresseerd.
“Ja! Ik mag aanstaande maandag beginnen!” riep ik vrolijk en ik ging op mijn bed zitten. Het briefje, dat ik door mijn enthousiasme vergat, viel uit mijn hand en Louis zag het liggen.
“Heb je het gelezen?” vroeg hij en ik zag dat hij geschrokken keek.
“Ja... Voor wie is het?” vroeg ik.
“Het is... Het is voor... Jou...” zei hij heel zachtjes en hij sprong op van zijn bed en rende de kamer uit, met de tranen in zijn ogen.

~

CLIFFHANGER!!! Hahaha en nu? Komen ze nu samen, of toch nog niet...

Reageer maar lekker En sorry dat ik een tijdje niet heb geschreven, maar ik had het druk met school en het deel 2 van mijn andere verhaal op te starten