-2-

2-
Een klein jongetje met kort lichtbruin haar stapt de auto uit, en kijkt onzeker naar het huis waar hij straks in woont. Het jongetje heeft een grootte cowboy hoed op en een poppetje in z'n hand, ik vind het opzich wel schattig. ik volg met mijn ogen zijn passen naar de deur en zie hem naar me kijken, even kruisen onze blikken elkaar maar al snel kijkt hij weer weg. 'Kom je nog mee of blijf je hier de hele dag staan?' vraagt Zev en haalt me gelijk terug uit mij gedachten. Ik knik en volg hem naar het grootte huis waar de nieuwe buren wonen en druk voorzichtig op de bel en doe een klein stapje achter uit.
Een vrouw van begin 30 doet de deur open en begroet ons vriendelijk: 'Hallo ik ben Karen Payne.'
'Hallo, ik ben Zev en dit is mijn jongere zusje medley!' stelt Zev zich voor. 'hallo, kom binnen we zijn net bezig met spullen verhuizen en dozen uitpakken maar misschien vinden jullie het leuk om Liam een beetje te helpen, Liam is mijn zoontje hij iets jonger als jij.'' zegt ze een wijst naar me. Ik ga maar binnen en kom een een enorme hal aan met mooi beschilderde muren en een grootte trap die leid naar boven. Karen wenkt ons en Zev en ik lopen achter haar aan. 'Gaan jullie maar ergens zitten aan de tafel, willen jullie misschien wat drinken?' 'ja graag.' antwoordt ik Karen. En ze loopt naar de keuken. Een paar minuten later komt Karen terug met een dienblad met thee erop en een koekjes trommel denk ik. Ze zet de thee op tafel en schuift een roze kopje met witte stippen er op naar mij. Karen begint een heel verhaal over hoe ze hier is komen wonen omdat ze hier een beter baan had gevonden en bla bla bla.....zo'n standaard verhuis verhaal. Ik interesseer me er niet in en moet een lag onderdrukken nu ik zie hoe geïnteresseerd Zev aan het luisteren is. 'kan ik misschien even bij Liam gaan kijken?' vroeg ik Beleefd. Karen knikte en wees naar boven. 'aan het eind van de overloop de rechterdeur.' Ik sta op en loop naar de grote trap als ik boven ben kijk ik rond en zie een deur waar met grote letters op staat: Liam. Ik open de deur en zie hem spelen met een poppetje dat me bekend voor komt, het poppetje lijkt een beetje op Woody uit toy story. Liam schrikt al hij ziet dat ik naar binnen ben gekomen maar lacht algauw naar me. Ik ga naast hem zitten en moet grinniken als ik zie dat het poppetje inderdaad Woody is. 'Wil me misschien mee spelen?' vraagt het kleine jongetje en het verbaast me dat hij eigenlijk helemaal niet zo verlegen is. Ik knik en pak een ander poppetje dat is genaamd Buzz. We spelen een hele tijd totdat Karen ons roept dat Zev en ik maar naar huis moeten omdat het bijna etenstijd is. Liam loopt naast me de trap af en pakt op eens met zijn klamme handjes mijn hand vast. Ik kijk hem even verbaasd aan en zie zijn wangen rood worden en laat snel mij hand los het doet me even grinniken.
Ik zeg gedag tegen karen en geef snel een knuffel aan Liam en veluister snel en zacht wat in zijn oor: 'Misschien kom ik wel vaker spelen.' Ik laat hem los en kijk nog een keer om dan loop ik het tuin pat af en sluit het hek achter Zev en mij.