Hoofdstuk 29

*** Jamie's pov ***

"Ilona, Ilona...!" roep ik meteen als ze de telefoon opneemt. "Jamie, Jamie, wat is er?" antwoordt ze lachend. "Je moet me helpen! Ik weet niet wat er met me aan de hand is!" roep ik nog steeds. "Misschien moet je eerst wat in- en uitademen zodat je rustig wordt. Dan kan je me rustig vertellen wat er gaande is." lacht ze. "Sorry... Maar ik snap het niet.... Ik ben naar het kerkhof geweest, ik heb daar gehuild als een baby... Alex heeft me meegenomen bij hem thuis en heeft me daar getroost..." begin ik uit te leggen en wordt al onderbroken. "Je hebt toch Niets uitgespookt met Alex!" roept ze meteen. Valt het op dat ze Alex graag heeft? "Nee, maar luister nou... We zijn in slaap gevallen op de sofa en toen is Lisa binnen gekomen... Die dacht al net als jou en begon helemaal hysterisch te worden. Maar daar is alles ondertussen wel weer koek en ei denk ik.... Nu komt het... Je moet echt goed luisteren en me eerlijk zeggen wat je denkt." Ik hoor haar zachtjes lachen, adem nog snel eens in en uit en ga verder met mijn verhaal. "Als ik daar nog maar net weg was belde Jack. Hij wou me aan iemand voorstellen... Hij wou me voorstellen aan zijn nieuwe vriendin en dat bleek nou net de nagel aan mijn doodskist. Hij verkeert met Charlotte. Ik ben zowat het huis uitgelopen en Jack is me achterna gelopen. Ik heb hem gezegd wat er gebeurd is tussen Charlotte en mij. Nu hoopt hij dat ze verandert is, maar wat als ze dat niet is, Ilona? Jack zal gekwetst worden!" vertel ik haar. "Jamie, ik kan begrijpen dat je dat niet wilt. Maar denk je niet dat hij uit eventuele fouten moet leren. als hij haar graag ziet en zij is nu wel oprecht dan blijft het heus wel duren." legt ze me uit. "Ik hoop dat ze anders is, ik wil niet dat hij gekwetst wordt. Hij heeft al zoveel meegemaakt.... Maar, weet je, ik heb ook iets gedaan dat ik normaal niet doe.... Net voor ik dan uiteindelijk naar huis ging heb ik hem een kus gegeven... Op zijn wang wel te verstaan." ga ik er op in. "Heb jij nou echt een kus gegeven aan Jack?!" gilt ze het uit. "Loop je niet wat te hard van stapel, Jamie? Ik bedoel, je freakt als hij een vriendin heeft, je kust hem en je bent nogal hysterisch alles aan het vertellen... Ben je verliefd op Jack?" mijn ogen worden groot bij die vraag. "Dat kan niet, dat mag niet.... Ik wil niet verliefd worden, ik wil niet eindigen zoals mijn ouders. Ik geloof al helemaal niet meer in liefde. Ik kan niet verliefd zijn, Ilona." ratel ik maar door. "Jamie, je mag je niet steeds baseren op de stukgelopen relatie van je ouders... Ja, er gaan veel koppels uit elkaar, maar er blijven er ook veel samen." Ze heeft gelijk, maar dan nog.... ik kan niet verliefd worden op Jack, dat mag gewoon niet. "Jamie, ben je daar nog?" hoor ik Ilona ineens wat ongerust vragen. "Ja hoor, ander onderwerp graag." smeek ik haar praktisch. "Oké, wat dacht je er van als Pascal en ik binnenkort nog eens langskomen. Wel niet zolang als de laatste keer, maar een paar dagen." Meteen klaart mijn gezicht op. Dat vind ik nou net zo leuk aan Ilona. Ze is mijn beste vriendin, geeft me advies als ik het nodig heb en als ik ergens genoeg van heb dan stopt ze er meteen over.