You're my best friend, don't you?

Boos kom ik even later perkie's kamertje uitlopen. Hij heeft zonet heel m'n kledinglijn incl. m'n zwadderich uniform in beslag genomen omdat "je dat niet hoort te dragen als Griffoendor-meisje".
Alsof ik dat ooit ga worden, een griffoendor-meisje...



'Heey Draco' zeg ik als ik 'm boos voorbij zie lopen.
'Wat?!' vraagt hij boos. 'Of ik je brief gelezen heb? Ja, dat heb ik gedaan. En misschien heb je zelfs gelijk, maar je bent gewoon zielig dat je 't niet durfde te zeggen!'
'Waar heb je 't over?' vraag ik verbaasd, maar tegelijkertijd ook bang. Ik heb hem nog nooit zó boos gezien! En de enigste momementen dat ik 'm wél boos heb gezien waren de momenten dat hij het voor mij opnam als mensen stom deden. En of hij nooit boos op een modderbloedje ofzo is geweest? Nee, daar was t meer pesterig...
'Dat weet je best!'
'Niet! Waarom ben je ineens zo boos?'
'Al die tijd Jess, al die dingen die we samen deden, alles wat we samen hadden, alles wat we samen deelden... Waarom heb je nooit gezecht dat het je niks uitmaakte? Dat wij je niks uitmaakte?'



Ik begin echt bijna te huilen. Ik kan er niet tegen om hem ineens zo verdrietig te zien. Ik wil 'm echt zó graag knuffelen. Maar dat kán niet, dan mag ik 'm van Perkamentus nooit meer zien en wordt ie misschien van school getrapt.

Waarom doen ze dit? Ik hou van 'm en wil 'm niet kwijt...

Ik kan 't echt niet meer aan en voor ik in tranen uitbarst ren ik naar buiten.