Larry -- the boy at nando's (deel 1) (wishYoularry)

Sloom stap ik de bus uit, op naar het huis van mijn beste vriend Niall. We zouden vandaag samen bij nando’s gaan eten. Ja waar we gingen eten heeft Niall gekozen. Als je bij die jongen begint over eten heb je helemaal niets meer te zeggen. Ik grinnik even om mijn gedachten en druk op de deur bel van Niall zijn huis. Vrolijk word de deur opengetrokken. “Ah, haz, daar ben je. Ik dacht al dat je niet meer kwam.” Zegt hij. Verbaast kijk ik naar mijn horloge. “We hadden toch pas binnen 5 minuten afgesproken?” zeg ik. “Weet ik… “zucht Niall “Maar ik heb honger.” Ik grinnik. “Zullen we dan maar gaan?” Eigenlijk had ik moeten weten dat dat een hele domme vraag zou zijn om te vragen. Zeker aan een hongerige Niall. want voor ik het wel en goed besef sleurt hij me aan mijn arm mee over de weg. “Niall, dat doet pijn ik kan zelf ook stappen.” Mompel ik met een pijnlijk gezicht. “sorry, haz, maar jij stapt soms ook echt zo sloom.” Zegt hij mijn arm nog steeds vasthoudend. Maar deze keer zonder me pijn te doen. Ik knik en besluit maar gewoon mee te stappen.

Na een tijdje arriveren we in de straat van Nando’s. Van zodra Niall het gebouw ziet knijpt hij weer harder in mijn hand en sleurt me mee. Ik kreun en knijp mijn ogen even toe. Man, die jongen heeft best wel veel kracht denk ik terwijl Niall me meesleurt naar en tafel. Ik zie dat de zaak echt boordevol zit en dat wij de laatste vrije tafel hebben. Kijken op het menu hoeft niet meer aan de hand we toch altijd hetzelfde bestellen. Even later hebben we onze bestelling gedaan, en zitten we gewoon wat te praten. “Eemh … zouden wij erbij mogen komen zitten?” hoor ik een prachtige stem vragen. We kijken op en kijken recht in 3 gezichten die ons verwachtingsvol aankijken. “Tuurlijk, ga zitten.” Zegt Niall. De jongens komen mee aan tafel zitten. “Hebben jullie al bestelt?” vraagt Niall hyperactief. De jongen die naast me zit knikt en kijk daarna naar mij. “Is hij altijd zo actief?” vraagt hij met zijn prachtige lach. Ik knik. “Jep dat is hij.” Zeg ik met een lach. “Ow…” roept Niall plots luid door de zaak. Meteen kijken alle mensen ons aan. “Sorry!” roept Niall “maar Haz, we zijn ons vergeten voor te stellen.” Ik sla met mijn hand tegen mijn voorhoofd. “Moest je daarvoor zo roepen?” vraag ik grinnikent. “Sorry haz, je weet hoe ik ben. Maar ik Ben Niall, en deze krullenbol hier is Harry. of Hazza. Wat je leuk vind.” Zegt Niall tegen de jongen. “Ik ben Louis, dat is Liam en Die met de zwarte haren is Zayn.” Ik knik en kijk naar Louis, die me ook even aankijkt. Zijn ogen zijn echt prachtig, net zoals de vorm van zijn gezicht. Hij is gewoon prachtig. “EEumh, Haz is er iets?” hoor ik Niall vragen. Meteen besef ik dat ik aan het staren was. Maar gelukkig komt de ober aan met onze bestelling. Saved by the … eeumh … ja je weet wel wat ik bedoel.

deze is voor wishYoularry .sorry dat het zo lang duurde ik had nogal weinig inspiratie. Dit is dus het eerste deel. veel leesplezier.