Bij Louis familie - Deel 2

Niet veel later deed zijn mama de deur open.
'Hallo, ik ben Johanna.' zei ze en gaf me een kus.
'Hallo, ik ben Jessica.' zei ik zenuwachtig.
Hand in hand liep ik samen met Louis naar binnen.
'Het is hier mega mooi.' fluisterde ik.
Toen we in de woonkamer waren liepen zijn zusjes in Louis zijn armen.
We gingen in de zetel zitten.
'Kom op mijn schoot zitten.' zei hij.
'Oke.' zei ik en zette me neer.
'Dat is Charlotte, Felicite, Phoebe en Daisy.' zei hij en wees ze aan.
'Zeg maar Lottie.' zei Charlotte.
'We hebben je gemist broer. Maar wie is dat meisje?' vroeg Daisy.
'Ik heb jullie ook gemist. En dit is Jessica, mijn liefje.' zei hij en we keken elkaar aan.
'Louis kan je even komen?' riep Johanna.
'Ja.' zei Louis en hij sloeg op mijn poep omdat ik moest rechtstaan.
Hij gaf me een kus en ging naar de keuken.
'Ouh, zo lief.' zei Daisy.
'Is dat leuk zo een bekende broer hebben?' vroeg ik.
'Soms, veel mensen zijn jaloers op ons, maar we zien hem niet veel. Hij is bijna nooit meer thuis.' zei Lottie en ze kwam naast me zitten.
'Heb je die ketting gekregen van Louis?' vroeg ze.
'Ja.' zei ik blij.
'Ze is heel mooi.' zei ze.
'Danku.' zei ik.
'En hoe is het om zijn liefje te zijn?' vroeg Lottie.
'Ik vind het geweldig, hij is lief en grappig. En ik kom super goed overeen met al de andere jongens.' zei ik lachend.
'Wil je achter het eten een rondleiding en dan kunnen we een beetje praten.' ze ze.
'Graag.' zei ik.
'Schat?' riep Louis.
'Ja? riep ik terug.
'Kan je even komen?' vroeg hij.
Ik ging naar de keuken.
'Wat is er?' vroeg ik.
'Niets, gewoon.' antwoorde hij.
'Ik ga even naar de zusjes.' zei Louis en hij gaf me een kus.
'Ik weet niet wat ik moet zeggen.' fluisterde ik in zijn oor.
Louis lachte en ging toen de keuken uit.
Ik stond daar alleen met zijn zijn mama in de keuken.