-2- Happy Birthday~!

Sharona pov:

Ik draaide slapend in mijn bed, onbewust van wat er een paar minuten later zou gebeuren... "HnnggggzzzzZZZZzzzz....." "Zachtjes! Anders word ze nog wakker" Word er gefluisterd. "Sorry meneer!" Klonk zachte vrolijke meisjes stem, en toen een 'BONK!'. Ik zat rechtop in mijn bed, 1 voor 12 in de nacht, welke verekte mongol gaat hier nou zo'n lawaai lopen maken rond dit uur?!
We hebben morgen gewoon nog school hoor! Als mijn wekker twaalf slaat word het licht aangeklikt. "VERRASSING!!" Roepen mam, pap en mijn vriendengroepje. "WAAAAAAAAAAAAAAH!!!" Ik tuimel terug achterover op bed. Iedereen begint te lachen. "Gefeliciteerd Sharona~!" Roepen mijn vrienden Maylu, Lan en Dex. We zijn maar vier vrienden maar we hebben de grootste lol met alleen ons groepje! "Bedankt jongens, maar dat hadden jullie niet hoeven doen!" "En toch hebben we dat~!" Riep Lan uitbundig. Als we nog even verder lachen kom ik tot een realizatie. "Hey, jongens, het is leuk en al dat jullie dit gedaan hebben, maar het is kwart over twaalf i de nacht! wat zullen de buren wel niet denken?!" Daar keek iedereen van op en begon zich achter het hoofd te krabben. "Daar heb je n punt." Zei iedereen in synchroon. "PFFFFFFFFFFFFFT jullie kunnen zo in het koor of een acapella groepje beginnen!" Gier ik uit terwijl ik op mijn bed rolde van de buikpijn. "Huh?" Weer in perfecte harmonie.
Even later lagen er extra futons in mijn kamer voor mijn vrienden. 'Ik vraag me af of pa niet vergeten is onze afspraak te houden.' Dacht ik bij mezelf en alsof het geroepen werd, daar kwam pa met een klein, vierkant en verpakt cadeau'tje. "Ik weet gewoon dat je hier heel blij mee zal zijn." Zei hij en kuste mijn voorhoofd. "Is dit wat ik denk dat het is?!" Roep ik verbaasd uit. "Er is maar één manier om daar achter te komen prinses~ Oh, en fijne verjaardag~" Galmde pa en loopt mijn kamer uit. 'Als dit is wat ik denk dat het is-!' Ik gris het inpak papier van het cadeau'tje en hou een gebrande disc vast.
"YES!" Roep ik uit maar sla mijn hand voor mijn mond, denkend aan de buren die hoogst waarschijnlijk nog liggen te pitten. Snel maar zacht ga ik van mijn bed naar mijn computer en de PE.T. terminal die er aan aangeslotn is. Ik download alles wat de disc maar te bieden had. en kijk op mijn PE.T. Alles van de disc gedownload, gefeliciteerd. Zei mijn ongecustomeerde netnavi. "Wha- Is dat alles?! Staat er echt niets anders meer op?!" Roep ik tegen het kleine schermpje. Sorry, dat was alles. Zegt mijn ongecustomeerde navi. Dan hoor ik iets waar ik op zat te wachten. Verandering van net navi moet gelezen, geïnstaleerd en aangepast worden en zal 6 uur duren voordat het gebruikt kan worden. De rest komt erbij kijken. "Hey, dat is ruk, ik hoeft maar 3 uur te wachten tot Megaman geconfigureerd was..." Zei Lan rechts van me. "Ugh, heb jij geluk... Al goed, ik sta toch meestal voor 6en op om anime te kijken." Zei ik een beetje teleurgesteld en rekte me uit.
Ik draaide me van het bureau weg en ga op mijn futon liggen. Ik praat nog even met de anderen voordat we gaan slapen...

Third person's pov:

Sharona was met de anderen gaan slapen, Dex lag te snurken, wat het even moeilijker maakt dan anders. Na 5 uurtjes begon haar PE.T. al dingen uit te voeren en kwam er een nieuw, maar bekend iemand uit pixels tevoorschijn...

Deliza pov:

Ik voelde mezelf wakker worden en kijk rustig om me heen. sharona lag te slapen met de rest om hun heen. Ik gniffelde van het idee die ik zelf net bedenk. "Sharona~ Wakker worden~" "Nog 5 minuten..." Ik zuchte, niets veranderd... "Sharona~ Kijk uit! Als je niet wakker word zal Slenderman achter je aan komen!!" Riep ik me lach inhoudend. "AAAH NIET SLENDERMAN!!" Riep ze en zat recht op. Ik begon volop te lachen en viel op de grond binnen in de PE.T. terwijl de anderen wakker werden van haar gegil. "Niet grappig Delie- HO, WACHT DE FUQ EVEN!! DELIES?!" Ik sta op en kom weer in beeld. "Ook leuk om jouw weer te zien Shar!" Ik hield mijn buik vast van het lachen. Haar gezicht was PRICELESS! "Wat- Hoe- HUH?!" "Laat het me uitleggen, dan zal het tenminste te begrijpen worden." Ik legte uit hoe onze vader al die 6 jaren geprobeert heeft mij terug te halen met dank aan die zak zuurstof en DNA zoals een paar plukjes haar. "-Dus bedank pa maar als hij wakker word!" De rest van onze vrienden komt rond het buraeu staan. "Hey Delies ben jij dat?!" Vragen ze allemaal. "Ja jongens, ik ben het." Ik zwaai even. "Laten we je aan onze net navi's voorstellen dan!" Zei Maylu uitbundig en jackte haar net navi in Sharona's PE.T. waardoor er automatisch een chatroom opend voor meerdere navi's. Er kwam een vrouwelijke roze net navi tevoorschijn. "Hallo! Ik ben Roll! Maylu's navi!" groette ze me. "Leuk je te ontmoetten!" Er kwamen nog twee navi's de chat tafel op.
Een grote geel met rode navi. "Gutsman vind Deliza mooi, guts!" "Eem... Dankje? Denk ik?" "Wees geëerd om in de aanwezigheid van de nummer 1 net navi van Den Tech City te zijn." Roept Dex triomfantelijk.
Gutsman had net zo'n ego als zijn NetOp als het om poggen gaat... "Niet verandert Dex..." En als laatste was het de blauwe navi die ik in het Scilab had gezien. "Hey! Leuk je te ontmoeten! We hebben graag nieuwe vrienden in onze kring!" "Bedankt, maar ik denk niet dat ik bepaalt een 'nieuwe' vriend ben aangezien ik Sharona's oudere zus ben!" Giechel ik en de navi's staan verbaasd. "Z-Zus?!" Roepen ze in koor. "Oh mijn god jullie kunnen in het acapella koor!" Gier ik uit. "Dat zei ik ookal maar dan tegen de NetOps! Begon Sharona te lachen. Na uitgelachen te zijn ging de rest zich in normale kleren aankleden en alvast naar huis om hun tassen in te pakken voor school, Sharona kleedde zich aan en zat achter de computer anime te kijken voordat ze naar school moest...

*Ondertussen ergens in de middle-of-nowhere*

Third person's view:

Een spotlicht flikkerde aan boven een man. "Dr. Wily, we hebben signalen ontvangen van het beyondard-program en de twee ultimate-program's." Zei een man met een beetje brits accent en vurig rood haar.
"Mooi, ga ze halen, Mr. Match." "Maar natuurlijk dokter." Het licht ging weer uit. "Binnenkort..." Stond de oude dokter met een gestoorde grijns naar het kamer-brede scherm te kijken...