21.

Het was al bijna middernacht maar Liv en Tom dachten nog lang niet aan slapen. Na hun eerste kus hadden ze nog een avondwandeling gemaakt. Tom had zich als een echte gentleman gedragen en zijn jas over Liv haar schouders gehangen toen deze het koud had. Toen ze thuis aankwamen was er geen spoor van Chloe te bekennen, niet dat ze het erg vonden want ze wilden wel alleen zijn.  'Ik dacht echt dat je je voor mij schaamde.' zei Tom eerlijk terwijl hij een slok van zijn biertje nam.  'Neen, natuurlijk niet.' Liv glimlachte en ging naast hem zitten. Tom legde zijn arm achter haar op de zetelleuning en keek haar aan. 'Eerlijk, wat vond je in  het begin van mij?' Tom was best wel nieuwsgierig naar haar antwoord en dus vertelde Liv hem de waarheid. 'Ik vond je vanaf het begin knap maar ik wilde aan mezelf nooit toegeven dat ik gevoelens voor je had.' Liv vertelde over haar gevoelens. Ze zei eerlijk dat ze echt in de knoop met haar gevoelens lag. 'Ik ben pas vanavond echt verliefd op je geworden. Daarvoor voelde ik wel al iets, maar het was net geen verliefdheid tot ik je vandaag terug zag.' Tom luisterde aandachtig naar haar, heel die tijd streelde hij zacht over haar bovenarm en snoof haar geur op. 'Stiekem heb ik al jaren een crush op je.' zei Tom lachend. Hij had zich voorgenomen om niets over David  zijn plan te vertellen, hij was juist zo blij dat her goed zat met Liv, dat wilde hij niet verpesten. Tom wist dat hij eerlijk moest zijn met haar, maar dat ging niet. Zijn hart vertelde hem om David te zeggen dat hij echt van haar hield maar zijn hersens zeiden iets totaal anders. 'Tom?' Liv keek op naar Tom omdat hij helemaal niet reageerde. 'Euhm, ja?' Liv zuchtte en vroeg hem weer of hij met haar mee wou naar de begrafenis. 'Ik wil niet alleen zijn, zeker niet als er overal journalisten gaan staan.' Liv wist dat de begrafenis van haar moeder geen intiem gebeuren zou zijn. Eerst en vooral hadden haar ouders een grote vrienden- en kennissenkring, daarnaast waren er ook de collega's en oud-leerlingen  van haar moeder die ook zouden komen. Maar het meest van al verafschuwde Liv de paparazzi die aanwezig zouden zijn. 'Ik zal er zijn, waar en wanneer je mij nodig hebt.' Tom glimlachte en gaf haar een kus. 'Ik heb eigenlijk nog een vraagje.' vroeg Tom onzeker. 'Ga ik dan mee als je lief of als je vriend?' Liv beet kort op haar lip. 'Ik heb nood aan een vriend.' zei ze zacht en Tom knikte begrijpend.