When The Outside Is Dark

Kleine steekjes veroorzaakten rode ogen. Het zag er geïrriteerd uit waardoor mam, Gordon en Tom het ook gemerkt hadden. We bezochten de dokter, die me eerst druppeltjes had voorgeschreven. Als ook dat niet werkte, verwees de dokter ons door daar een oogspecialist. Die had juist dezelfde druppeltjes willen voorstellen, dus wist ik toen al dat die persoon niet wist wat ik precies had. Momenteel probeerde ik een andere soort vloeistof maar ik merkte dat die ook niet hielpen maar dat zei ik niet tegen mam. Het koste enkel geld maar eigenlijk wist niemand wat er aan de hand was. Het maakte me nerveus maar eigenlijk dacht ik dat het niet gevaarlijk was, want anders zou er al lang iets gebeurd zijn. En er was niets gebeurd. Soms voelde ik zelf geen pijn en meestal kon ik alles duidelijk zien. Er waren echter korte ogenblikken waar er vlekken voor mijn ogen verschenen en soms zag ik een paar seconden niets. Ondertussen was er al een maand voorbij gegaan zonder dat het erger werd dus besloot ik om het te negeren. Iets waar niets aan gedaan kon worden, kon je het best negeren en vergeten.
'Kom binnen!' zei Georg enthousiast.
'Goed je weer te zien, Georg!' zei Tom vrolijk.
Direct begonnen ze elkaar te pesten, wat ik schattig vond om te zien.
'Vertrekken we?' vroeg Gustav, die ongeduldig stond te wachten.
We knikten en volgden Georg naar zijn auto. We gingen vandaag een dagje naar een groot pretpark. Tom wilde graag in die bootjes die dan met een hoge snelheid door het water gingen. Ik vond het eng maar tegelijk ook leuk. Na een half uur te hebben gereden, kwamen we er aan. Gelukkig vond Georg al snel een parkeerplaats dus konden we met veel plezier aan onze verdiende zaterdag beginnen. Eerst gingen we in de botsauto's want niets was leuker als legaal iemand te rammen. Toen ik dacht dat het eventjes veilig was, dronk ik van mijn cola. Natuurlijk had mijn lieve broer dat gezien en botste hij hard tegen me aan. De cola vloog gelukkig naar de andere kant, dus was ik droog gebleven.
'Tom! Jij bent zo dood nu!' schreeuwde ik.
Ik probeerde het lastige ding te besturen en botste zo hard tegen Tom aan, dat ik bijna eruit viel.
'Je verdiende loon! Hoera, een punt voor Kaulitz!' gierde ik.
'Bedoel je dan voor jou of voor mij? Slim ben je dus nog steeds niet,' grinnikte hij.
'Jongens, er staan weinig mensen bij dat water glijbaan ding, je weet wel wat ik bedoel,' zei Gustav.
We sprongen allemaal uit onze voertuigen en renden als gekken naar het volgende plezier. Sommige mensen keken ons raar aan en trokken hun kinderen dichter tegen zich aan. Dat kon ons echter niets schelen.

Uitgeput lieten we ons op een bankje vallen en zuchten gelukkig. Ik nam Tom's cola uit zijn handen en dronk ervan.
'Dat is mijn cola!' zei hij protesterend.
'Wat van jou is, is ook van mij,' lachte ik.
'Sinds wanneer zijn jullie een getrouwd koppel?' vroeg Georg droog.
Tom en ik keken elkaar met een opgetrokken wenkbrauw aan en begonnen dan te lachen. Het leek me geen slecht idee want op die manier konden we voor eeuwig bij elkaar blijven.
'Ik moet naar de wc,' zei ik.
'Prachtige mededeling,' zei Georg weer droog.
Ik gaf hem een speelse schop en ging dan naar de openbare wc's. Ik ademde diep in en probeerde heel de tijd mijn adem in te houden maar dat was onmogelijk. De stinkende geur van urine was onvermijdelijk. Nadat ik mijn behoefte gedaan had, ging ik mijn handen wassen, wat niet echt veel zin had als je er verder over ging nadenken. Ik keek naar de spiegel en zag plots iets dat er anders nooit was. In mijn zwarte pupil zaten kleine witte vlekjes. Geschrokken trok ik mijn ogen open en bekeek het dichterbij. Was dit normaal? Ik draaide me om, om terug naar mijn vrienden te gaan en raad te vragen maar plots ging het licht uit. Ik voelde met mijn handen over de muur, op zoek naar de schakelaar. Toen ik die gevonden had en terug aandeed, bleef het nog steeds zwart. Waarom moest dat precies nu kapot gaan? Ik voelde weer om me heen en vond eindelijk de deur. Ik deed ze open maar het was nog steeds donker. Ik was er zeker van dat ik nu buiten stond.