Hoofdstuk 143.

Xavier's pov
nadat elise naar boven is vertrokken, hebben jij en de coach nog een kleine naruzie. als je erg genoeg van hebt pak je de maxicosi en loopt naar boven. je klopt aan en doet de deur open 'weet je nu je hier ook slaapt mag je gewoon binnen komen hoor' zegt ze lachend. 'weet het maar straks ben je je weer aan het aankleden of zo' zeg je 'aah jo stel je niet aan je hebt me al eens zo gezien' zeg je met een oog op de twins. 'weet ik maar ik respecteer privacy' zeg je 'ja en ik zeg dat je gewoon binnen mag komen' zegt ze 'ga je mee of niet' vraag je 'ik weet dat het een belangrijke wedstrijd is maar ik laat ze niet alleen hier' zegt ze met een bezorgd gezicht 'snap ik toch' zeg je en zet de maxicosi neer 'die was je vergeten' zeg je 'je bent een schat' zegt ze 'je vind het niets he hier alleen met de twee' zeg je 'nee helemaal niets' zegt ze 'je kan ze ook gewoon mee nemen' zeg je 'nee dat lijd alleen maar af' zegt ze 'je ben ook niet van plan me te laten helpen als je meegaat of niet soms' zeg je 'klopt' zegt ze en duwt je zachtjes weg 'je moet gaan succes' zeg je. je geeft haar een kus 'bel alsjeblieft als er wat is oke?' zeg je bezorgd 'doe ik' zegt ze en ze geeft je nog een kus 'zeg komen jullie nog' word er geroepen 'ga nu maar je wilt niet te laat komen' zegt ze en je loopt weg.

elise's pov
je kijkt via het raam als de bus vertrekt. de coach had je nog boos aangekeken maar jij trekt je niets van hem aan. de wedstrijd begint over een half uur, dus je hebt nog wel even tijd om je msn te bekijken en de tweeling naar beneden te brengen.