One Shot for crazycatlady

9 september, 22.10 uur

Zenuwachtig tik ik met mijn voet op het zachte tapijt. Vandaag zijn Jay, mijn vriendje, en ik een half jaar samen. Ik wacht tot hij thuis komt, wat zo ongeveer nu moet zijn. Ik wist echt niet wat ik voor hem moest kopen, dus ik heb een mooi horloge voor hem gekocht, die hij al heel lang wou hebben. Ik hoop zo dat hij het leuk vind..
Als het al een kwartier later is, gaat eindelijk de deur open. En daar staat mijn geweldige vriendje, met zijn krulletjes wild door de wind. Hij glimlacht liefjes naar me en loopt naar me toe. Ik sta op en kus hem teder als hij voor me staat. Als Jay de kus stopt, bekijkt hij met een grote glimlach mijn kleding. Ik heb me extra mooi gemaakt, want je bent maar één keer een half jaar samen !
“Waarom zie jij er zo mooi uit lieverd ?”, vraagt Jay terwijl hij me tegen zich aan drukt, en zijn armen losjes rond mijn middel houd. Ik grinnik zacht en druk een kusje in zijn nek.
“Omdat we vandaag een half jaar samen zijn”, fluister ik tegen zijn nek. Ik geef hem een reeks kleine kusjes in zijn nek, maar ik word onderbroken door Jay die me zachtjes van hem afduwt. Hij kijkt me verward aan, en loopt naar de keuken. Verbaasd door zijn reactie loop ik achter hem aan. Ik tref hem aan met de kalender in zijn handen. Ik kuch zachtjes waardoor hij opkijkt. Hij kijkt moeilijk naar me en trekt me aan mijn hand weer mee naar de bank, waar we plaats nemen. Fronsend kijk ik hem aan.
“Ik moet je denk ik iets vertellen”, zegt hij zacht. Ik knik verward, maar nieuwsgierig. Hij kijkt naar beneden als hij verder praat.
“Ik ben het vergeten..”, fluister hij. Ongelovig schud ik mijn hoofd. Boos trek ik mijn hand los en sta op.
“Hoe kun je zo’n belangrijke dag nou vergeten !”, val ik tegen hem uit.
“Ik maak me al dagen druk omdat ik hier een geweldige avond wil hebben, en jij vergéét het gewoon ?”, fluister ik gekwetst. Ik haal een hand door mijn bruine haren, die speciaal voor deze avond mooi gekruld zijn.
“Mia.. Het spijt me zo erg..”, zegt hij schuldbewust. Moeilijk kijk ik hem aan waarna ik me omdraai en de deur uit ren.

Na een tijdje moeilijk rennen op mijn hakken stop ik, en neem ik plaats op een bankje. Ik kijk om me heen, en zie dat ik het hier niet ken. In de verte zie ik de London Eye, maar meer zie ik ook niet door het donker. Al heel lang wil ik in de London Eye, en ik hoop nog steeds heel erg om met Jay te gaan. Starend naar de lichtjes verderop zit ik te verkleumen.
Een zacht geritsel is te horen achter me. Ik draai me voorzichtig om, maar er is niks te zien. Ik ga weer normaal zitten en haal trillerig adem. Het was misschien wat leuker geweest als het warmer was.. Weer klinkt er geritsel, maar dit keer kijk ik niet meer. Een lekker warme wind gaat langs mijn nek. Wacht, wat ?..
Zo snel ik kan sta ik op, maar ik word weer teruggetrokken. Voordat ik kan gillen word er een hand voor mijn mond gelegd, en mijn zicht word belemmerd door een doek. Ik lik aan de hand, maar hij word niet weg gehaald. Ik word opgelift aan mijn benen, en onder mijn armen, wat verraad dat er 2 personen zijn. Ik spartel hevig heen en weer, maar niks helpt. Een lage stem mompelt iets wat moet lijken op ‘stop met bewegen’. Zo koppig als ik ben ga ik gewoon door. Ik hoor gezucht, en dan een autodeur. Ik begin harder te gillen als ik iets onder me voel, waarschijnlijk een stoel van de auto. Mijn handen worden voor mijn buik vastgemaakt door een zachte stof. De hand word voor mijn mond weggehaald, en ik haal diep adem.
“Waarom ?”, jammer ik. Helaas krijg ik geen antwoord.

Na een lange tijd rijden gaat de motor uit en word er een deur open en dicht geslagen. Waarschijnlijk zit ik nu alleen in de auto. Ik heb zo langzamerhand door dat gillen niks helpt, dus laat ik dat maar. De deur gaat weer open en een koude bries komt me tegemoet. Ik word weer opgetild. Het enige wat ik hoor zijn de voetstappen van de onbekende gast. Ik hoor een gekraak, en dan veranderd het gelijk onder de voeten van mijn ‘ontvoerder’. Hij zet me neer met mijn rug tegen iets warms, en laat me los, en later hoor ik weer het gekraak. Ik ga met mijn hoofd naar achter, en een bekende geur komt me tegemoet.
“Jay ?”, fluister ik. Ik krijg geen antwoord terug, maar mijn handen worden wel losgemaakt. Daarna word ik omgedraaid, en word mijn blinddoek verwijderd. Ik kijk recht in het stralende gezicht van Jay.
“Hey beautiful”, fluistert hij terwijl hij zijn gezicht dichterbij brengt. Hij drukt een klein kusje op mijn lippen en lacht me daarna blij toe. Verward kijk ik naar hem. Hij staat daar, met zijn krullen geweldig in model, en in pak.
“Hoe..”, mompel ik. Jay maakt een sussend geluid en knikt naar buiten.
“Kijk eens naar buiten”, zegt hij terwijl hij me omdraait. Mijn mond valt open als ik het zie. Beneden op de straat staan allemaal kaarsjes, die een paar woorden vormen.
‘I LOVE YOU MIA’.
“Je was het niet vergeten”, fluister ik. De tranen staan in mijn ogen, dit keer van blijdschap.
Weer word ik omgedraaid, waardoor ik weer face to face sta met Jay.
“Tuurlijk ben ik het niet vergeten. Ik deed alsof.. Om jou blij te maken, wat hoop ik gelukt is ?”, vertel hij. Wild knik ik mijn hoofd.
“Mooi,”, lacht hij, “Ik zou het niet eens kunnen vergeten. Ik weet hoe graag jij hier heen wou, en ik doe alles om mijn meisje blij te krijgen !”. Verbaasd kijk ik om me heen, en kom erachter dat we inderdaad in de London Eye zijn.
“Maar wie..”, vraag ik verward.
“Nathan en Siva”, grinnikt hij. Een gemeende glimlach verschijnt op mijn gezicht, waarna ik op m’n tenen ga staan, en naar mijn lieve vriendje toebuig.
“I love you”, fluister ik tegen zijn lippen aan.
“Let’s go for way more months”, mompelt hij voordat hij me teder kust.