Eenendertig

Na een aantal uren van kletsen en eten voelde ik plots een paar druppels op mijn arm. Ongelovig keek ik naar boven. Ik had niet eens doorgehad dat het donkerder werd, maar de lucht was nu helemaal vol met regenwolken.
“Het regent,” zei ik verbaasd.
“Ik merk het, ja,” grijnsde Liam. “Zullen we dansen? Ik heb altijd al eens willen dansen in de regen.”
“Heb je dat nog nooit gedaan dan?”
“Nee,” antwoordde hij. Ik grijnsde. Ik had al een vermoeden waar dat heen zou leiden, maar ondanks de zenuwen vond ik het niet erg. 2: Dans met haar in de regen.
Het zou perfect worden.
Ik stond op. “Laten we daar maar heel snel iets aan doen.”
Lachend begonnen we afzonderlijk van elkaar gek te dansen. Ik draaide een paar rondjes en slingerde mijn armen alle kanten op. Als iemand ons zou zien, zou hij denken dat hij met een stel gekken te maken had.
Uitgeput stopte ik met dansen. Ik zag dat Liam ook stopte, en grijnzend keken we elkaar aan. 3: Kijk elkaar grijnzend aan.
De grijnzen waren echt, en dat maakte het nog fijner.
Liam staarde voor een moment in de verte, duidelijk bezig met zijn gedachten. Vragend keek ik hem aan, en zodra ik dat deed besefte ik dat ik precies deed wat er op mijn twitter stond. Liam zag me kijken en grijnsde weer. 4: Kijk dan even serieus alsof je aan iets denkt, maar grijns weer als ze je vragend aankijkt.
Liam keek me aan, en zag dat ik al wist wat er ging gebeuren. Langzaam liep hij naar me toe. Zijn hand gleed af naar de mijne, en hij verstrengelde onze vingers.
5: Loop naar haar toe en pak haar hand.
Ik keek diep in zijn bruine ogen, en zag daar het besluit om het te doen, en de onzekerheid over mijn reactie. Bemoedigend kneep ik even in zijn hand, en keek er naar. Liam’s grijns verdween langzaam, tot er een klein glimlachje over was. Het was een verliefd, maar toch onzeker glimlachje.
6: Laat je grijns langzaam wegsterven tot een verliefd glimlachje.
Liam zocht mijn blik, en hield die een tijdje vast.
7: Kijk haar diep in de ogen.
Hij liet zijn blik van mijn ogen afdwalen naar mijn mond, maar toen hij zag dat ik het doorhad, keek hij half geschrokken terug naar mijn ogen. Het leukste hieraan was eigenlijk nog wel dat het niet gespeeld was.
8: Kijk naar haar lippen, maar kijk weer terug in haar ogen als ze zag dat je naar haar lippen keek.
Hij keek even naar zijn rechterhand die mijn linker vasthield, en hief toen zijn andere hand. Voorzichtig legde die om mijn wang, en keek me weer aan. Zijn rechterhand haakte hij los en legde die in mijn nek. De zenuwen gierden inmiddels door mijn lijf, en ik voelde me rood worden.
9: Leg je vrije hand om haar wang en haal je andere hand los van de hare; leg die in haar nek.
Ik wist wat nu zou komen. 10: Kus haar.
Langzaam boog Liam naar voren. Ik sloot mijn ogen.
Zijn lippen raakten de mijne. Er ging een schok door me heen. Ik was me opeens bewust van alles dat om me heen gebeurde. Ik voelde de regendruppels op mijn huid vallen. Ik voelde Liam’s handen op mijn wang en in mijn nek. Ik hoorde dat alle vogels stil waren gevallen. Ik hoorde een paar kikkers kwaken in een sloot hier vlakbij.
En boven alles voelde ik Liam’s zachte lippen op de mijne. Hij was zo zacht, zo lief, zo voorzichtig. Maar bovenal: onzeker. Net zo onzeker als ik was. Maar al heel snel veranderde de onzekerheid in zekerheid. Ik legde mijn armen om zijn nek en zoende hem terug.
Ik voelde hoe Liam’s onzekerheid samen met die van mij wegebde als sneeuw voor de zon.
Dit was inderdaad een perfecte kus.