Het spijt me heeeel erg dat jullie zolang moeten wachten op een stukje. Ik ben met school al 3 dagen naar Brussel geweest, zaterdag moest ik werken en vandaag naar openmonumentendag, druk druk druk! Ik heb dit stukje op mijn iPod geschreven dus sorry als er fouten inzitten. Ik proberen deze week elke dag een stukje te plaatsen.

'bedankt dat je gekomen bent.' Liv glimlachte half en keek Tom aan. Zonder het zelf te beseffen, was ze toch gaan rouwen om haar moeder. 'Gaat het wel met je?' Tom keek haar onderzoekend aan, ze was erg zwijgzaam voor haar doen. 'Ik moet het allemaal een beetje verwerken.' Ondertussen hadden ze beide al hun dessert gekregen, chocoladesoufle voor Liv en appeltaart voor Tom. In stilte aten ze hun dessert om. Liv haalde kracht en moed uit Tom zijn aanwezigheid, het feit dat hij zolang voor haar gereisd had zorgde ervoor dat ze niet kon ontkennen dat  ze hem leuk vond. Nu ja, leuk... Het was meer dan leuk, veel meer. 'Hoe is het op de set?' Liv had de voorbije dagen helemaal niet aan haar werk gedacht, de begrafenis en Chloe gingen voor. 'Goed, maar ik ben er nog maar 2 keer geweest.' Tom had de meeste scènes met Liv  maar doordat deze er niet was, moest hij er ook niet zijn. 'Het is wel een fijne groep.' Liv knikte toen hij dat zei, het was een geweldige groep. Liv at het laatste hapje van haar dessert op en gebaarde dat ze de rekening wou. 'Zullen we het thuis gezellig maken?' Liv wou hem nog eens spreken over die ene avond, wat was er nu precies gebeurd? Ze wilde haar gevoelens toegeven maar iets hield haar tegen, iets wat sterker was dan haar. 'Ik vind het goed.' Tom betaalde de rekening en stond op. Hij liep naar Liv toe en strekte zijn hand naar Liv uit. Liv glimlachte en pakte zijn hand vast. Samen liepen ze naar buiten, de koude avondlucht in. 
'We hebben wel een probleempje.' Liv keek lachend naar de plaats waar in het begin van de avond Chloe haar auto stond. Tom keek op en knikte lachend. 'Woon je ver?' Liv schudde haar hoofd. 'Ongeveer een kwartiertje wandelen.' Tom grijnsde en sloeg zijn arm over haar schouder wat voor een glimlach bij Liv zorgde. 'Over die ene nacht...' Liv slikte bij haar vraag en keek Tom niet aan. 'herinner je je er nog iets van?' Tom kon zich best wel voorstellen dat ze meer over die avond wou weten. 'Waarom heb je het niet gedaan?' Liv keek hem  nu recht in de ogen, in zijn prachtige ogen. 'Ik kon het niet, ik kon niet omgaan met het gedacht dat ik je zou kwetsen.' Tom dacht even niet aan wat David hem had gevraagd, nu dacht hij alleen maar aan Liv. 'Ik vind je echt een geweldig meisje, zo een die je voor altijd aan je zij wilt. En zo'n vriendin wil ik niet kwetsen door ermee naar bed te gaan terwijl ze zat is.' Liv keek geëmotioneerd op naar hem, hij was echt zo lief! 'Stel dat ik het nu zou willen, in nuchtere toestand?' Tom keek lachend naar haar, zijn arm lag nog steeds om haar heen. 'Zou je het echt vragen?' Tom stopte en keek hem recht in de ogen. 'Ik dacht dat je zo iemand was die alleen met iemand naar bed gaat als ze er echt van houdt?' Tom had al veel van haar gehoord en veel over haar gelezen dus hij was er zeker van dat ze alleen dan met iemand naar bed zou gaan. 'Dat is ook zo.' mompelde Liv terwijl ze doorliep. Tom trok haar lachend terug door aan haar arm te trekken. Op de een of andere manier zag hij dit als een toegeving, als een bewijs dat ze wel van Tom hield. Waarom zou ze anders plots zo omslaan? 'Wil je eerlijk zeggen wat je voelt?' Tom verstrengelde zijn vingers met de hare. Liv slikte, ze moest eerlijk zijn maar dat ging alleen maar als Tom dat ook zou zijn. Tom knikte toen ze vroeg of hij ook eerlijk zou zijn. 'Ik heb het gevoel dat ik verliefd op je ben maar ik schaam mij ervoor.' Tom liet haar hand los, war had hij ook gedacht? Dat een wereldberoemde actrice met talloze awards op haar palmares  en meer cijfers op haar bankrekening dan alle jongens van Tokio Hotel bij elkaar echt van hem zou houden? Ergens had hij dit antwoord wel verwacht maar toch was hij teleurgesteld. 'Tom, zo bedoelde ik het niet!' Liv nam zijn hand weer vast en onmiddellijk wou tom hem weer wegtrekken. Hij moest gewoon doen wat David hem vroeg, er was geen andere weg. 'Ik schaam mij dat in verliefd ben, op dit moment.'  Dit wist Tom al dus veel wijzer werd hij niet. 'Ik schaam mij omdat ik aan jou denk terwijl ik aan mijn moeder zou moeten denken. Ik droom kover jou, niet over haar.' Liv slikte en liet Tom zijn hand los. Ze voelde zich compleet gevoelloos tegenover haar moeder maar tegenover Tom telde dat totaal niet. 'Droom je echt over mij?' Tom zorgde ervoor dat Liv hem aankeek door zijn vinger net onder haar kin te zetten zodat ze hem wel moest aankijken.  'Ja.' Liv slikte waardoor haar stem schor klonk, ze had het altijd al moeilijk gehad met haar gevoelens te uiten. Tom glimlachte en drukte zijn lippen zacht en lief op de hare. Liv schrok lichtjes van Tom zijn actie maar toch liet ze zich meeslepen door Tom zijn warmte, door zijn liefde. Het was lang geleden dat Liv nog eens in het openbaar gekust had maar het kon haar niet meer schelen. Ja, ze was verliefd op hem en ja, haar moeder zou binnen enkele dagen begraven worden,  maar het Liv haar niets schelen. Tom genoot van haar zachte lippen, dit was wat hij wou. Pas na een lange kus lieten ze elkaars lippen los, en dat omdat ze beiden adem moesten nemen. 'Ik hou van je.' fluisterde Tom lief. Liv glimlachte en vergat voor even haar moeder. 

Reageer (3)

  • Inviolable

    Aaahw super lieeeefff <3

    xx

    1 decennium geleden
  • BRAINWITCH

    Lieeef! (: Ik begrijp Liv wel, ik zou me denk ik ook schuldig voelen... Maar wel goed dat ze het toch tegen Tom heeft gezegt! <3
    Snel verder!

    1 decennium geleden
  • NevaSoft

    Tom is lieeeefff!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen