034 Aine flora

Ik en Fay kijken haar met open mond aan,'Wat, is dat echt gebeurd?!,' gil ik bijna,Elvyne knikt,'Ik weet niet meer of ik dit nog wel zo leuk vind,' zegt Fay met een trilling in haar stem, Elvyne slaat een arm ons heen. ,'Ik laat jullie even alleen, denk ik?,' zegt de jongen twijfelend, Elvyne knikt,'Doe dat!,' snauwt Fay, ik weet dat Fay het niet zo bedoeld, maar ik moet gewoon iets terug zeggen, ik hou me nog net in, de jongen sprint snel weg en Fay barst in huilen uit,'Waar gaat dit heen elvyne?,' snikt Fay,'Ik weet het niet, maar het komt goed, echt waar,' zegt Elvyne troostend,'Maar we weten niet eens wat we hier mee aan moeten!, of wat hier aan de hand is, ik begin het zat te worden, we zitten hier nu al, ik weet niet hoelang, in spanning, misschien zelfs al ons hele leven, het kan me niks meer schelen, ik wil het nu weten, ik wil niet meer in onzekerheid leven, dat heb ik al veel te lang gedaan,' gil ik en ren weg, weg van de onzekerheid. 'AINE KOM TERUG, DIT IS DE OPLOSSING NIET,' schreeuwt Elvyne, dat zal wel, ik moet het gewoon weten, en als ze denken dat ik stop wanneer men dat zeg, dan kennen me ze nog niet. De trap is hoog en lang, en erg stijl, maar dat boeit me niet, ik wil zo snel mogelijk boven zijn.


Ik ben voor de deur van mister Magic, nog even twijfel ik, maar dan gooi ik de deur open en een gevaarlijke stapel papieren valt van zijn bureau, hij lijkt het niet erg te vinden, of er zelfs maar van op te kijken. 'IK WIL NU DE WAARHEID EINDELIJK ES WETEN, U HOUD MIJ NU NIET MEER VOOR DE GEK!,' schreeuw ik fel,'Alles op zijn tijd meisje...,' zegt hij kalm,'Nee nu, ik wil eindelijk de waarheid weten,' zeg ik en barst in snikken uit, ineens zie ik een bol, in de bol zie ik mij ik huilde net, nu stop ik en kijk ik, dan val ik flauw, ik duizel, wat is dit? Alles om mij heen draait en dan val ik om.
Flauwgevallen op de grond, zonder antwoord...