(no subject)

Hoofdstuk 
Katniss en ik zaten tegen een dikke boomstronk, zij was aan het huilen maar ik niet. Ik was zo door het verdriet geraakt dat ik me verdoofd voelde. De harde waarheid begon langzaam tot me door te dringen: minstens één van ons zou het niet overleven. Ik dacht aan thuis en aan Mary. Ik zou zo graag terug gaan maar ergens wist ik dat katniss het meer verdiende om naar huis te gaan, ze moest voor haar zusje zorgen. Ik bleef hier nog een tijdje over mijmeren toen er plots een stem klonk. Pas een paar tellen later besefte ik dat de stem nogal metalig klonk en eigenlijk van Claudius Templesmith was. "beste tributen er is een kleine verandering gekomen in de regels. De eerdere regel die zei dat maar 1 winnaar gekroond kan worden is teruggetrokken. Vanaf nu kunnen er 2 winnaars zijn als ze uit hetzelfde district komen." Ik was verward en ik wist eerst niet goed of ik het wel goed verstaan had. Alsof Claudius mijn gedachten had gelezen herhaalde hij het nog eens. Ik had het wel degelijk verstaan, ik draaide me naar katniss en leek even verbaasd als ik. Ik zuchtte, ik wist dat katniss nu naar peeta zou willen gaan. Ze keek me een beetje schuldbewust aan. 'ga maar', zei ik,' maar beloof me dat jullie winnen!' ze knikte en omhelsde me:'succes nog, Lizzy!' toen pakte ze haar rugzak en pijlen en ze verdween tussen het groen. Ik was alleen en het enige geluid was het fluiten van enkele vogels. Katniss was dan op zoek naar peeta maat no way dat ik naar cato zou gaan. Ik bleef nog even zitten voor ik op zoek ging naar eten. Tegen het vallen van de avond had wat kleine dieren te pakken weten krijgen, die stopte ik nu zorgvuldig in mijn rugzak. Het was nu toch te laat om nog een vuurtje te stoken dus at ik maar wat van de bessen die ik gevonden had. ik klom in een boom waarvan de hoogste takken omringd waren door blaadjes van andere bomen zodat ik goed verscholen zat. De zon verdween nu helemaal en het leek alsof ze elk beetje warmte met zich meenam. Katniss had natuurlijk de slaapzak meegenomen en ik had totaal niet verwacht dat het zo koud zou zijn. Mijn handen stak ik in de mouwen van mijn jas maar veel meer kon ik niet doen. Ik sloot mijn ogen en probeerde te slapen maar na een paar minuten had ik het zo koud dat het leek alsof iemand me met messen had bewerkt. Tegen de tijd dat de zon opkwam had ik misschien een uurtje geslapen. Ik genoot van de warme zonnestralen die door de blaadjes kwamen. 
De volgende paar dagen gebeurde er niet veel, ik zocht eten en verplaatste me zo veel mogelijk. Ik was geen andere tributen meer tegengekomen en sinds rue waren er ook geen meer omgekomen. We waren nog met z'n zessen: tresh, katniss en peeta, cato, ik en het meisje met de rode haren uit 5. Als er niet snel iets gebeurde zou het Capitool wel met iets creatief komen dat voor niemand van ons goed was. Ik zat net in de middagzon de genieten van een stukje konijn toen er weer een aankondiging klonk en deze bracht zowel goed als slecht nieuws.