032

Ik was net klaar met eten en ik wou opstaan, toen Mister Magic mij terug riep. 'Elvyne?'
'Wat is er Mister Magic?'
'Ik wil je graag bedanken dat je Fay en Aine een beetje in toom houdt.'
'Graag gedaan, maar zoals ik al tegen hun zei: Het is soms of ik op een klein kind aan het passen ben.' Mister Magic grinnikte. 'Ja, dat is wel zo.' Ik liep weg. Ik kwam weer bij het schilderij van ons drieën. Ik kijk er naar en ik haal even verschrikt adem bij het zien van de sprekende gelijkenis. Ik liep naar buiten, naar een klein grasveldje en ik doe mijn ogen dicht. Al snel lig ik te slapen. 'Elvyne, wat was dat daarnet?' ik doe mijn ogen open en zie Jaymond. 'Hey. De 2 kleine kleutertjes wilden me laten schrikken. Maar in plaats van mij viel een van de hofdames flauw.' Hij grinnikte. Ik deed mijn ogen weer dicht en genoot van de paar warme zonnestralen op mijn huid. Na een paar minuten kree ik het te warm. 'Ik ga zwemmen, ga je mee?'
'Ja hoor. Wil je Fay en Aine ook vragen?'
'Kan, maar ik heb geen idee waar ze zijn. Ik heb ook geen zin om ze te zoeken. Ik pak even mijn zwemspullen.'
'Ik ook, zie je bij het zwembad.'