My Story :) xx

"Slaap je al ?"vroeg Harry fluisterend toen hij de deur opende van zijn slaapkamer."Nog niet."fluisterde ik terug.In zijn pyjama staptte hij de kamer binnen,hij trok mijn deken weg en zettelde zich naast me."Waarom slaap jij eigenlijk niet?"vroeg ik stilletjes.Als ik niet kan slapen ga ik op het dak zitten en ik dacht misschien wil je wel mee,ja lach maar ik..."Nee het is eigenlijk wel een soort van schattig"lachte ik .Ja ja.Hij duwde een kussen in mijn gezicht en trok het deken van mijn voeten.Lachend duwde ik hem weg en stond op."Ga je mee?"vroeg ik."Euhm ja.Twijfelend stond hij op,ik pakte zijn hand beet en trok hem mee naar het dak.We liepen de trappen op naar de zolder en door een luikje kropen we op het dak.Ik liep als eerste het stukje grasveld op dat op het dak gedekt was."Ga je nog iets voor me zingen"grapte ik.Ik liep over het dak met mijn handen in de lucht terwijl ik de frisse nachtlucht inademde.Een lachje verscheen op zijn gezicht,hij liep achter me aan, pakte me vast aan mijn zij en draaide me rond."Laat me los."giegelde ik,ik duwde en trok aan zijn hand om me los te krijgen."Ik ga je van het dak gooien."grapte hij.Probeer maar.Hij liep naar de uiterste hoek van het dak en maakte een gooi beweging,ik gilde als een schoolmeisje en greep met mijn beiden handen zijn schouders vast.Lachend zette hij me neer."Je gild als net als Lux."glimlachte hij.Ik gaf hem een stomp en zette me neer op de rand van het dak gevolgt door Harry en sloeg zijn hand om mijn nek."Dit doe ik alleen omdat ik koud heb."probeerde ik zo serieus mogelijk te zeggen.Hij duwde me dichter tegen zich aan en zei"En dit doe ik alleen zodat jij warmer hebt.Ik voelde de warmte van zijn wangen tegen de mijne,hij trok zijn kaakbenen op en duwde met zijn hand m'n hoofd tegen zich aan.Weet je nog gisteren..?"Ik weet wat?" vroeg ik verbaasd.Hij draaide zich naar me toe en keek me recht in de ogen aan er verscheen een lachje op zijn gezicht."Jij ging me nog iets vertellen"glimlachte hij.Ik dacht dat je het al vergeten was.Ik drukte mijn gezicht tegen zijn borstkast en sloeg zijn andere hand rond mijn middel."Twee jaar geleden na mijn diploma uitrijking ging ik een jaar acteerles volgen op L.A.M.D.A. en toen ik oppeens flauwviel op het podium bij duizenden toeschouwers."begon ik ,de traantjes prikkelden al in mijn ogen.Ik..ik..werd naar het ziekenhu..huis gebracht en daar ontdekten ze da..dat ik k..k..ka.."Je hoeft het niet luidop te zeggen"stammelde hij.Ik staarde naar de grond,de tranen stroomden van mijn gezicht en bellandden op het stukje nepgras,een voor een probeerde hij ze weg te vegen.Ik beloof je dat alles goed komt."Wie weet ben ik er morgen zelf niet meer"stammelde ik onder het snikken heen."Nee daar hebben we geen tijd voor ,morgen is al volzet."glimlachte hij zachtjes en drukte me nog harder tegen zich aan.Ik lachte scheefjes maar de tranen bleven over mijn wangen rollen bij de gedachte aan morgen en de dag erna en erna."En wat gaan we doen morgen?"verbrak ik de stilte.We zien wel.Ik sloot m'n ogen en legde me neer op zijn schoot.Hij streelde door mijn haren en fluisterde"Alles komt goed,belooft.Ik laat je niet zomaar gaan."Ik kreeg een warm gevoel van binnen,zijn woorden drongen langzaamaan tot me door misschien had hij wel gelijk misschien zou alles wel goed komen maar de herinneringen waren al vastgebijteld in mijn gedachten,de therapie,dokters medicijnen en al dat huilen maar ik had ook goeie herinneringen zoals deze vandaag zou ik nooit vergeten.