3,2 ~ Catilynn Dreamcatcher;

Ik heb zojuist besloten dat ik een hekel heb aan mijn voorbereidingsteam. Ik snap niet dat mensen van je verwachten dat je stil zit, terwijl ze stukken huid van je lichaam afwassen, haren uit je lichaam trekken, je pijn laten lijden vóór je in de arena bent.
Ik heb absoluut geen zin om mijn jurk voor die avond uit te kiezen als mijn stylist binnen komt.
Ik weet wie hij is. Maddin heeft vorig jaar de kostuums voor district 1 gemaakt. Prachtige, rode kostuums, met hele kleine glanzende dingetjes er op. Ik weet niet precies wat het moest voorstellen, maar luxe was het zeker.
Ik kijk hoopvol naar de kleine man tegenover me, terwijl hij me onderzoekend rondjes laat draaien. Hij pakt mijn gezicht vast en glimlacht.
‘Je hebt prachtige ogen, weet je dat?’
Ik voel mijn wangen rood kleuren. Mijn ogen zijn groenblauw. Dezelfde kleur als de zee als de zon precies bovenaan de hemel staat.
‘Ik weet precies wat we daar mee gaan doen. District 4, vissen, zee. Perfect.’
Ik sla mijn ogen neer en hoop dat ik niet als een of andere idiote vis wordt verkleed, zoals de stylisten meestal doen met onze districten.
‘Als je even je badjas aandoen, dan kunnen we even je outfit bespreken.’
Ik sla het jasje van zachte stof om me heen en loop achter hem aan naar een kamer waar tegenover elkaar twee zwarte, leren stoelen staan. Tussen de stoelen in staat een rond tafeltje met een bord toastjes en beleg er op. Mijn maag begint te rommelen en ik bedenk me dat ik na mijn ontbijt niks meer heb gegeten. Maddin volgt mijn blik en reikt me het bord aan als we allebei gaan zitten. Dankbaar pak ik een toastje en ik smeer er een dikke laag boter op waar kleine stukjes kruiden in zit.
‘Mijn partner, Donna, en ik hebben besloten dit jaar iets minder op de vissen in te gaan, en iets meer op de zee.’ Verteld Maddin, als ik naar voren buig om nog een toastje te pakken.
Ik kijk verrukt op en ik zie zijn twinkelende ogen. Ik had geen betere stylist kunnen hebben. Deze man wil een echte show maken. Hij wil dat ik opval.
‘Dat vind je een goed idee, zie ik. Mooi, dan gaan we naar Donna. Jij en Jack krijgen bijpassende kostuums.’
En een halfuur later sta ik in een in een turkooizen lap stof gewikkeld. Onderin zitten prachtige rushes en er staan zilveren bloemen op. Door het licht schittert hij net zoals de zee in het zonlicht. Ik wordt gekeurd door Maddin, hij trekt wat dingen recht en steekt dan zijn duim op.
‘magnifiek!’