Untill I found you ||181|| Amynthas

Met mijn dochtertje in mijn armen lig ik op het ziekenhuis bed. Lea is inmiddels al een dagje oud en er zijn al een paar mensen op bezoek geweest. Tom is samen met Bill naar het dichtstbijzijnde babywinkel gegaan om nog wat extra kleertjes voor Lea te kopen. Emilie komt naast me staan en woelt door mijn haren. ‘Je hebt een prachtige dochter Amynthas’ Glimlachend knik ik en zucht tevreden en druk een kusje op Lea haar hoofdje. Dat ik zo’n prachtige dochter heb met de mooiste man van mijn leven. En dan gaan Tom en ik ook nog trouwen.

Ik schrik wakker van iemand die zacht naast me komt liggen en glimlachend snuif ik de geur op die afkomstig is van Tom. Ik leg mijn hoofd op zijn borstkast en voel me weer slaperig worden. ‘Ga nog maar even lekker slapen lieverd, als Lea honger begint te krijgen maak ik je wel weer wakker’ Ik knik dankbaar en voel Tom zijn lippen op de mijne en zachtjes zoen ik hem terug. ‘Nog even en dan ben je mevrouw Kaulits’ fluistert hij zacht en met die woorden val ik langzaam in een diepe slaap.

Ik voel dat iemand zacht over mijn benen wrijft. Ik open mijn ogen en kijk recht in twee reebruine ogen. Tom. Ik voel hoe hij zijn lippen op de binnenkant van mijn benen drukt en zachtjes begint te zuigen. Ik sluit genietend mijn ogen en merk hoe Tom zijn lippen overal zijn. Tom plant zijn lippen zachtjes op mijn linkertepel en begint er mee te spelen. Zijn lippiercing voelt koud aan tegen mijn warme lichaam. Ik voel Tom zijn vingers via mijn voeten verder naar boven bewegen en niet veel later neemt een warme gloed mijn binnenste over. Tom weet precies hoe hij me gek krijgt en hij doet het expres. ‘Tom, don’t play with me’ zucht ik zacht en Tom glimlacht warm. Ik sluit mijn ogen weer en wacht tot de warme bewegingen van Tom zich voortzetten. Maar de warme handelingen van Tom veranderen in ruwe bewegingen. Ik voel hoe een hand mijn keel omsluit en mijn twee polsen worden boven mijn hoofd gehouden. Ik voel de lucht langzaam uit mijn longen verdwijnen en geschrokken open ik mijn ogen. Tom zijn reebruine ogen zijn vervangen door twee blauwe ogen en geschrokken sperren mijn ogen wijd open. Ik dacht dat ik hem nooit meer zou zien. ‘Heb je me gemist Amynthas?’ zijn tanden zet hij in mijn nek en puffend zucht ik mijn laatste adem uit.