O20 | Justin D. Bieber

Louis en ik renden lachend het water uit, van ver hoorden we Brookelyn en Niall al praten.
'Wtf, waar sloeg dat op Brookelyn?' riep Niall gefrustreerd.
'Niall, dump Justin. Ik ben veel beter.' zei Brookelyn. Ik begon te rennen, ik geloofde mijn oren niet.
'Brookelyn!' riep ik boos, geschrokken sprong ze op.
'Juju, het i-'
'Nee! Geen ge-Juju' riep ik boos.
Niall keek me met wanhopige puppyoogjes aan.
'Het sijt me, Jus. ze zoende me plotseling ik-ik wist niet wat ik m-moest doen.'
Ik keek Niall met een vertederende blik aan.
'Nini, rustig. Het is niet jou schuld' ik sloeg mijn armen om hem heen. Ik zag Louis verslagen staan, zijn armen hingen slap langs zijn lichaam. Tranen stroomden over zijn wangen.
'Oh Loubear, het spijt me' zei Brookelyn.
'Brookelyn, hou je mond!' riep ik, ik liep naar Louis en sloeg mijn armen om hem heen. Ook Niall kwam erbi, Brookelyn sloop stilletjes weg.
'Bedankt jongens, ik ga maar eens naar huis' mompelde Louis terwijl hij zich van ons los maakte, maar Niall pakte hem bij zijn pols en hield hem tegen.
'Niks daar van, jij slaapt bij ons'

Louis mocht in het weeshuis slapen voor onbepaalde tijd, het kon ook moeilijk anders hij had geen ouders en geen huis. We liepen naar de bovenste verdieping, Louis zou de kamer naast die van Justin en mij krijgen.
'Niall! Waar was je? Mijn vriendje kwam vandaag voor het eerst' zei Guinevere verontwaardigd.
'Sorry gwen, maar Louis hier had een liefdes probleem' zei Niall zachtjes.
'Alles oke, babe?' klonk een hese stem achter ons, ik draaide me om en zag een lange dunne jongen met groene ogen en bruin krullend haar.
'Ja alles oke' zei Guinevere, 'Dit is mijn broer Niall en zijn vriendje Justin en iemand die ik niet ken' zei ze droog.
'Hallo, leuk jullie te ontmoeten' zijn ogen bleven hangen bij Louis, zijn ogen twinkelden.