YOLO ~ 09 ~ Teddy

Eddie! Schreeuwde ik door de ziekenhuis kamer heen. Ik rende naar hem toe om hem vervolgens een grote knuffel te geven. Ik liet hem los en keek naar hem. Hij had een wit soort hoofdband om zijn hoofd zitten. Hij lag onder een blauwe deken op een raar bed met wieltjes er onder. 'gaat het?' vroeg ik. Hij knikte zacht zijn hoofd op en neer en ik zag hoeveel pijn het hem deed door hoe hij zijn ogen dicht kneep. Ik ging op het einde van het bed zitten en keek naar Ollie. In het hoekje van de kamer zat de vrouw die ons hier heen had gebracht. Ze keek naar ons. Een tijd lang wat het stil tot dat Eddie zei:'wanneer mag ik uit dit rare gebouw met zieke mensen overal waar je kijkt?'

'Eddie je praat!' zei ik blij en ik ging naast hem staan. George en paprika waren er ook bij komen staan en keken Eddie raar aan. 'wat is er?' vroeg ik ze. George keek naar mij en zei met zijn rasperige stem:'Eddie doet anders,het lijkt wel als of hij niet onze Eddie is maar een andere.' paprika gaf George gelijk maar ik zei dat dat niet zo was. Eddie keek naar mij en herhaalde zijn vraag. 'ik weet het niet Eddie.' zei ik en ik liep naar de vrouw in de hoek en vroeg:'weet jij wanneer Eddie weer mee mag?' ze antwoorden:'nee sorry zullen we het aan de dokter vragen?' ik keek naar Eddie die raar voor zich uit keek. Ik maakte me zorgen misschien hadden George en paprika gelijk en was Eddie veranderd.

De man in de witte jas kwam binnen om naar Eddie te kijken. Snel liep ik naar hem toe en vroeg:'wanneer mag Eddie weer mee terug met mij?' hij zei:'hij moet een nacht hier blijven en als morgen allen goed gaat mag hij weer naar huis.' ik keek hem raar aan en hij vroeg:'is hij je broer?' ik schudden mijn hoofd en zei:'nee hij is mijn aller beste vriend ik ken hem al sinds ik een mini mensje ben en we hebben alle bij geen ouders. Daarom zijn we vrienden' dat laatste had ik beter niet kunnen zeggen want de man kwam uit de deur opening naar mij toe en vroeg: 'waar woonde je dan met je vriend?' ik slikte even en keek de man bang aan. Het was even stil en toen zei de vrouw snel:'ze logeerde bij mij ik ken hun tante. Ik ben zeg maar een familie vriend.' ik keek opgelucht naar de vrouw en toen naar Eddie die nog steeds voor zich uit keek. De man zei:'aah oke dan. Morgen kunnen jullie hem komen halen ga nu maar naar huis hij moet rusten. De vrouw pakte mijn hand en trok me bij Eddie weg. Toen we bij de auto waren vroeg ze:'waar komen jullie nu echt vandaan?'