Hoofdstuk 141

Elise'pov
Het duurt niet erg lang of jij en Xavier proberen elkaar te raken met het kussen waarbij al verschillende voorwerpen op de gond zijn gevallen.' je kan het maar beter bij voetballen houden,je gooit als een meisje' lach je. 'jij anders ook' zegt hij 'duuuh ben er een' zeg je als je het kussen opvangt. je je gooit hem weer terug en Xavier ontwijkt waardoor hij in het gezicht beland van Mark die net de deur open heeft gegooid. 'en waar was die voor?' vraagt hij beledigd. 'sorry mikte op Xavier' zeg je. 'oke die was dan erg mis' zegt mark 'nee mikte goed, hij stapte aan de kant' zeg je en je krijgt hij kussen terug gegooid door Xavier die met een gezicht staat van jaja tuuuurlijk. je gooit het kussen weer naar zijn hoofd en dit keer is het raak. 'zie ik kan wel gooien' zeg je beledigd 'ik heb gezegd dat je gooit als een meisje niet dat je niet kan gooien' zegt hij 'als je je gezicht zag van net zou je snappen waarom ik het zeg' zeg je en steekt lachend je tong uit om de gezichten van de jongens. 'wat was er nu' vraagt Xavier om het onderwerp te veranderen. 'o ja je moet je klaarmaken voor de finale' zegt hij. die o ja verbaast je niets die jongen heeft het concentratievermogen van een fruitvlieg, met dit soort dingen dan. je merkt dat de jongens je weer aankijken. 'wat?' vraag je 'niets ik wilde alleen vragen of je nog ergens hulp mee nodig hebt' zegt hij met zijn ogen wijzend op de tweeling. 'nee hoor ze liggen te slapen al verbaast me dat nogal' zeg je 'je laat me nooit helpen' zegt hij 'omdat jij je hoofd ergens anders moet houden' zeg je en duwt hem zacht de kamer uit 'ga nu maar' zeg je 'oke maar als we weer thuis zijn laat je me wel helpen' zegt hij. je rolt met je ogen 'goed' zeg je 'ga nu maar' 'oke' zegt hij en geeft je een kus. je wacht tot ze beneden zijn en loopt je kamer in. je gaat op je bed zitten. Xavier heeft gelijk je laat hem amper wat doen, maar je vind dat hij zich eerst op het kampioenschap richten, maar het stomme is dat hij dat niet doet. je zucht 'wat is er met jou?' hoor je bij de deur. je schrikt op 'lorettaha' zeg je 'ja'lacht ze om je reactie. 'wat is er' zegt ze 'ik vind dat Xavier zich op het toernooi moet focussen, dus laat ik hem niet helpen met de tweeling, maar hij blijft het de hele tijd vragen' zeg je 'vind je het gek, ik denk dat hij zich schuldig voelt dat hij niets doet en jij alles' zegt ze. je kijkt haar aan 'ik heb er zelf voor gekozen, dan hoeft hij zich niet schuldig te voelen' zeg je 'heb je dat ook gezegd?' vraagt ze 'euhm nee' zeg je 'dan vraagt hij het ook de hele tijd' zegt ze met rollende ogen. 'het maakt niet meer uit tot na de finale, dan zijn we weer thuis en dan mag hij weer helpen'