Hoofdstuk 5

"Ugh."
Ik wordt wakker. Ik voel me totaal slap.
Ik kijk naar mezelf. Wat is dit?
Handen? Voeten?
Ik zit toch nog in de Fantasiewereld?
Toch?
Er zit een touw van gras en bladeren om me heen. Het touw is kletsnat. Vast omdat ik dan mijn element niet kan gebruiken.
Ikzelf ben ook kletsnat. Niet normaal.
Ik, Anika de Rode Draak, Zit als normaal mensenkind aan een Boom Vastgebonden in De Fantasiewereld.


'Dit is de eerste test.' schiet het door mijn hoofd.


Sjit. Denk ik. Dit is niet overleefbaar.
Wat moet ik doen?
wat?


Vanuit de verte komt een Blauwe Draak aanvliegen.
"Eva!!" roep ik.
Het klopt. Het is Eva.
"Evaaaaah! Help!" Eva komt zo hard als ze kan aanvliegen.
Ze haalt het water van mij en het touw af en maakt ijs van het water, waarmee ze het touw doorsnijd.
"Hoe krijg je het voor elkaar om mens te blijven hier?" Roept ze boos.
Ik zeg haar maar niet dat ik die opdrachten moet doen. Dan zegt ze vast dat ik moet opgeven.
Mij niet gezien. Ik wil nooit meer een slaafje zijn.


Nooit meer.

Nooit meer.

Nooit meer.


Opeens schiet Denise in mijn hoofd.
"We moeten Denise redden!" roep ik uit.
"Spring op mijn rug!" roept Eva.
Ik doe het en we vliegen weg.
Naar het Kasteel achter het Moeras.
Waar ze ons altijd heeft verboden om naartoe te gaan.


Sorry.

Sorry.

Sorry.


Ik had dit niet mogen laten gebeuren.


Het spijt me.

Het spijt me.

Het spijt me.


Maar voor deze keer moeten we je regels overtreden.


Voor jouw leven.

Voor jouw leven.

Voor jouw leven.


Maar ook die van Nera.
Maar daar weet Eva niks van.


Stomme leugenaar die ik ben.
Ik had het moeten vertellen.
Maar daar is het nu te laat voor.


Het is te laat.

Veel te laat.

Sorry Nera.

Sorry.